سیده خدیجه رضاطبع - جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه تبریز
رحیم حیدری چیانه - گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه تبریز

حمل و نقل یکی از مهم­ترین بخش­های زیربنایی شهرها بوده از این­رو برنامه­ریزی مناسب برای آن، پایه اولیه موجودیت و تبیین روابط متقابل فضایی شهرها را ممکن می­سازد. ضعف مدیریت و عدم وجود برنامه­های یکپارچه سبب بروز چالش­هایی در بهره­برداری از قابلیت­های کنونی سیستم حمل و نقل شهری شده است. داده­های مورد نیاز تحقیق، با استفاده از متدولوژی CDS از طریق منابع کتابخانه­ای و با نظرسنجی یک سوم از مسئولان بخش حمل و نقل با روش نمونه­گیری تصادفی ساده در کلانشهر رشت جمع­آوری گردید. برای روایی و اعتبار پرسشنامه از آزمون کرونباخ و برای تدوین استراتژی­ها از ماتریس SWOT، SPACE و برای اولویت­بندی راهبردها از روش QSPM و ANP استفاده شد. نتایج حاصل از ماتریس  SWOT دارای نمره­های ارزیابی ۲۳/۲ و ۸۷/۲ می­باشد از این­رو موقعیت حمل و نقل شهری رشت در موقعیت تدافعی قرار گرفته و برای برنامه­ریزی آن راهبرد تدافعی را باید برگزید همچنین نتایج ارزیابی SPACE مشابه یافته­های ماتریس سوات است. محورهای اصلی برنامه­ریزی مذکور بر اساس ارتقای مدیریت و برنامه­های سازمانی، تامین بودجه مالی، به­کارگیری نیروی انسانی متخصص، ارتقای زیرساخت فنی- ارتباطی و شاخص­های حقوقی و فرهنگی اولویت­بندی گردید و سپس بر اساس تحلیل و ارزیابی معیارها و زیرمعیارها در قالب شاخص­های محیطی و ساختاری، شش گزینه پیشنهادی مطرح گردید که در این میان استراتژی­های موثر به ترتیب اهمیت، ارتقای مدیریت و برنامه­های سازمانی با ۹۵/۳۰ درصد، تامین مالی با ۳۲/۲۲ درصد و به­کارگیری نیروهای چند تخصصی با ۹۴/۱۴ درصد، ارتقای زیرساخت­های فنی- ارتباطی با ۷۰/۱۲ درصد، ارتقای فرهنگی با ۰۱/۱۰ درصد و ارتقای حقوقی با ۹۷/۸ درصد می­باشد.

حمل و نقل شهری, CDS, ANP, Super Decisions, رشت