مریم پاکدل - دانشجوی کارشناسی ارشد آبخیزداری دانشگاه گنبدکاووس
مجتبی قره محمودلو - استادیار گروه مرتع و آبخیزداری دانشگاه گنبدکاووس
نادر جندقی - استادیار گروه مرتع و آبخیزداری دانشگاه گنبدکاووس
ابوالحسین فتح آبادی - استادیار گروه مرتع و آبخیزداری دانشگاه گنبدکاووس
یعقوب نیک قوجق - دانشجوی دکتری هیدروژئولوژی دانشگاه شهید بهشتی

مطالعه تغییرات تراز آب زیرزمینی در هر منطقه می تواند نقش مهمی در برنامه ریزی و مدیریت پایدار منابع آب داشته باشد. بهره برداریبیش از اندازه از آبزیرزمینی به همراه کاهش تغذیه آبخوان، دو عامل مهم در کاهش تراز آب زیرزمینی و در پی آن کاهش ذخایر آبزیرزمینی در دشت گرگان میباشند. این پژوهش به هدف بررسی روند تغییرات تراز آب زیرزمینی چاه های کم عمق در ۳۰ سالاخیر (۱۳۹۶ - ۱۳۷۶) انجام شد. ابتدا دوره ۳۰ ساله به دو دوره قدیم (۱۳۸۱ - ۱۳۷۶) و جدید (۱۳۹۶ - ۱۳۸۲) تقسیم شد. سپس بهمنظور مقایسه و تعیین اختلاف معنیداری بین تغییرات سطح آب زیرزمینی در دو دوره ۱۵ ساله قدیم و جدید از آزمون تی در محیطنرم افزار مینی تب استفاده و تجزیه واریانس داده ها انجام شد. نتایج این پژوهش نشان داد که سطح آب زیرزمینی در ۴ / ۷۰ درصد ازچاه های مورد بررسی در دوره قبل از سال ۱۳۸۱ نسبت به دوره بعد از آن اختلاف معنی داری داشته است. همچنین نتایج این تحقیقبیانگر آن است که تقریبا در تمام چاه های واقع در دشت گرگان در دو دوره مورد بررسی اختلاف معنی داری مشاهده شده است اما ۹چاه که بر روی مخروط افکنه (مابین کوهستان و دشت) واقع شده بودند اختلاف آماری مشاهده نشد. این امر میتواند بدلیل تغذیهآبخوان توسط جبهه کوهستان (در بخش جنوبی دشت) که عمدتا از سازندهای آهکی تشکیل شده است و همچنین نفوذپذیری بالایآبخوان در این بخش از دشت باشد.

زیرزمینی، چاه های نیمه عمیق، تغذیه آبخوان، دشت گرگان