بررسی الگوی بیان ژنهای القایی در واکنش به تنش خشکی در کلزا

کلزا Brassica napus به عنوان یکی از مهمترین گیاهان روغنی علاوه بر دارا بودن ذخائر غنی اسید چرب با کیفیت بالا حاوی پروتئین نیز می باشد. تنش های محیطی مهمترین عامل محدود کننده تولید محصولات زراعی می باشند. در این بین تنش خشکی با توجه به شرایط اقلیمی و منطقه ای حایز اهمیت بیشتری می باشد . ارزیابی مقاومت ژنتیکی گیاهان در واکنش به تنش خشکی از طریق مطالعه بیان و رفتار ژنها امکانپذیر است. بذور گیاه کلزا، واریته فالکون در شرایط کشت بستر سبک کشت و پس از بهاره سازی به گلخانه تحقیقاتی منتقل شد. سطوح تیمار خشکی مشتمل بر مقادیر 8، 4 ، 2، 1 ، 0/5 بار بر حسب مقدار معادل آب مورد نیاز در تکرار های هر تیمار آبیاری گردید. به منظور افزایش دقت از طرح آماری بلوک کامل تصادفی با 5 تکرار استفاده شد. نمونه برداری جهتمحاسبه شاخص بیوشیمیاییTBARM و میزان کلروفیل به صورت ماهانه و تکراردار انجام شد . همچنین نمونه برداری تصادفی و تکراردار جهت انجام مطالعات مولکولی و بررسی بیان ژن نیز به طور همزمان انجام شد . صفات ظاهری شامل تعداد برگ، سطح برگ، روز تا گلدهی و وضعیت ظاهری بودند. نتایج نشان داد با افزایش میزان تنش خشکی اغلب صفات ظاهری افت قابل توجهی داشتند . همچنین میزان کلروفیل نیز وضعیت مشابهی را داشت در مقابل شاخصTBARM شاخص اکسیداسیون سلولی ) با افزایش میزان تنش افزایش چشمگیری نشان داد. بیان افتراقی کلون های مورد مطالعه در این تحقیق روند متنوعی رانشان داد. به طور کلی اغلب ژنهای دفاعی و ژنهای کدکننده آنزیمهای پروتئاز نسبت به افزایش میزان تنش عکس العمل مثبتی نشان دادند

Keywords:

بیان ژن , کلزا , تنش خشکی , کلروفیل