تاثیر باکتری های محرک رشد و کود بر عملکرد و راندمان مالت سازی ارقام مختلف جو در شرایط کشت دیم

کاربرد باکتری های محرک رشد نقش ویژهای در افزایش تولید محصول و حفظ حاصلخیزی پایدار خاک دارد. به همین منظور آزمایشی جهتبررسی تاثیر باکتری های محرک رشد و کود بر عملکرد و راندمان مالتسازی ارقام مختلف جو در شرایط کشت دیم در سال های زراعی ۹۶-۱۳۸۵ و ۹۷-۱۳۹۶ اجرا گردید. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح آماری بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار در مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی ایلام به اجرا درآمد. فاکتورهای مورد بررسی شامل سه رقم بذر جو (به رخ، گریس و سرارود) و تلقیح بذر با سویهباکتری های محرک رشد و کود شیمیایی در ۸ سطح (شاهد (بذر بدون تلقیح باکتری و بدون کود)، کود کامل، باکتری سودوموناس، باکتریباسیلوس، ترکیب دو باکتری سودوموناس و باسیلوس، باکتری سودوموناس + نصف کود، باکتری باسیلوس + نصف کود و ترکیب دو باکتریسودوموناس و باسیلوس + نصف کود بودند. نتایج تجزیه واریانس مرکب نشان داد که همهی صفات مورد بررسی به جزء راندمان مالت سازی تحتتاثیر برهمکنش سال در رقم در باکتری محرک رشد معنی دار شدند. نتایج بیانگر آن بود که از نظر تعداد دانه در سنبله، تعداد سنبله در واحدسطح و عملکرد دانه در سال ۹۵ ، تیمار ترکیب باکتری ها در رقم گریس به ترتیب با میانگین های ۳۱، ۳۹۰/۱، ۵۲۹۴ کیلوگرم در هکتار و در سال ۹۶، تیمار باکتری باسیلوس + نصف کود در رقم سرارود به ترتیب با میانگین های ۳۵، ۴۰۰/۱، ۶۲۲۲ کیلوگرم در هکتار برتری محسوسی در مقایسه با تیمار شاهد داشتند. همچنین بالاترین راندمان مالتسازی در تیمار باکتری سودوموناس + نصف کود در رقم بهرخ با میانگین ۹۵/۵درصد مشاهده شد؛ بنابراین خصوصیات کمی و کیفی جو مالت در سیستم تلفیقی (کود شیمیایی و باکتری محرک رشد) نسبت به زمانی کهبه تنهایی استفاده می شوند نتیجه بهتری داشته است.

Keywords:

جومالت , باسیلوس , سودوموناس , کودهای شیمیایی , پروتئین دانه