تحلیل اثرات محیطی گردشگری مبتنی بر طبیعت با تاکید بر نقش حکمروایی محلی (مطالعه موردی: کویر ابوزیدآباد شهرستان آران و بیدگل)

امروز پدیده گردشگری به عنوان یک فعالیت از جنبه های مختلف اجتماعی، اقتصادی و محیطی قابل بررسی است. از مهم ترین جنبه های متاثراز گردشگری بعد محیطی است در این راستا بخش ایوزیدآباد شهرستان آران و بیدگل با جاذبه های طبیعی و تاریخی که در سال های اخیرتوانسته است گردشگران زیادی را به خود جذب کند به عنوان مکان مورد در نظر گرفته شده است. مقاله حاضر با هدف درک رابطه بین عملکردحکمروایی محلی و درک از اثرات محیطی گردشگری مبتنی بر طبیعت در بخش مذکور پرداخته است. روش این تحقیق از نوع پیمایشی مبتنیبر پرسشنامه است. شاخصهای موردنیاز این پژوهش با استفاده از مطالعه ی منابع علمی معتبر شناسایی شدند و روایی پرسشنامه را اندیشمندانو متخصصان مختلف مورد تایید و بر اساس خروجی آلفای کرونباخ، سطح پایایی گویه های پرسشنامه محاسبه شد. تعداد ۱۳۴ پرسشنامه بینخانوارهای شهر ابوزیدآباد و روستاهای آن توزیع گردید و برای تحلیل داده ها و پاسخگویی به فرضیهی تحقیق از مدل همبستگی پیرسون بهرهگرفته شد. نتایج به دست آمده از این آزمون ها به این شرح بود که ابتدا برای آزمون فرضیه تحقیق تفاوت میان شاخص ها بررسی شد و برایاثبات این امر از آزمون آزمون t تک نمونه ای استفاده شد و از آنجایی که سطح معناداری کمتر از ۰/۰۱ بود، این امر تایید شد. نتایج به دست آمده از این آزمون نشان می دهد که عدم هماهنگی مسئولین با یکدیگر و عدم رعایت عدالت بین بخش های مختلف کمترین امتیاز را در بینشاخص های حکمروایی محلی و عدم حفظ تنوع زیستی گیاهان و جانوران و تخریب زیستگاه ها و اکوسیستم ها کمترین امتیاز را در بین شاخصهای بخش محیطی آورده اند؛ و در آخر در هر بخش راهکارهایی جداگانه پیشنهاد گردید.

Keywords:

اثرات محیطی , گردشگری مبتنی بر طبیعت , حکمروایی محلی , کویر ابوزیدآباد , آران و بیدگل