اثر آبیاری و تیمار بذر بر عملکرد و صفات مرتبط با عملکرد ارقام گلرنگ

این مطالعه در سال 1388 به منظور ارزیابی اثر هیدروپرایمینگ برروی سه رقم گلرنگ و تحت سه رژیم آبیاری انجام گرفت. برخی از مطالعات اثرات سودمند پرایمینگ بذر را بر روی گیاهان مختلف بررسی کردهاند اما در حال حاضر اطلاعات کمی در مورد خصوصیات مربوط به جوانهزنی، مراحل نموی، عملکرد و خصوصیات کمی و کیفی بذور تیمار شده ژنوتیپهای مختلف گلرنگ وجود دارد. آزمایش به صورت اسپیلیت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار اجرا شد در این آزمایش سه رژیم آبیاری (پس از 70و 105 و 140 میلیمتر تبخیر از تشت تبخیر کلاس آ) به عنوان کرت اصلی و دو سطح تیمار بذر (بذور تیمار شده با آب و بذور شاهد) و سه رقم گلرنگ (نبراسکا C111 ،GILA10 به صورت فاکتوریل در کرتهای فرعی پیاده شدند. در این مطالعه عملکرد دانه در واحد سطح در حالت هیدروپرایمینگ نسبت به بذور شاهد حدود 35 درصد بیشتر بود .با افزایش میزان رطوبت قابل دسترس برای گیاه بر عملکرد دانه افزوده شد و رقم نبراسکا - 10 از نظر عملکرد بر دو رقم C111 ،GILA برتری داشت درصد روغن در حالت هیدروپرایمینگ نسبت به حالت شاهد و در رقم نبراسکا 10 - نسبت به دو رقم C111 ، GILA بیشتر بود. درصد روغن و پروتئین در سطح احتمال 1 و 5 درصد تحت تاثیر تیمار رطوبتی قرار گرفتند، با این تفاوت که با تاخیر در آبیاری، درصد روغن کاهش و درصد پروتئین افزایش یافت .با توجه به نتایج بدست آمده در این تحقیق به نظر میرسد در شرایطی مشابه مطالعه حاضر جهت حصول عملکرد بیشتر در کشت بهاره گلرنگ هیدروپرایمینگ بذر بر عدم تیمار بذر و واریته نبراسکا10بر دو واریتهC111 ،GILA برتری داشته باشد.

Keywords:

هیدروپرایمینگ , تیمار آبیاری , عملکرد , روغن و پروتئین