ابوالفضل کرمی - دانش آموخته دکتری جامعه شناسی ودانشجوی دکتری روان شناسی تربیتی
آذر کیامرثی - استادیارگروه روان شناسی ، واحداردبیل ، دانشگاه آزاداسلامی ، اردبیل ، ایران

این مقاله به تبیین تاثیر سرمایه روانی و اجتماعی برکیفیت زندگی نوجوانان می پردازد. یکی از ضرورت های زندگی درعصر جدید، توجه به کیفیت زندگی است. کیفیت زندگی با ابعاد چهارگانه؛ سلامت روانی، سلامت جسمی، سلامت محیطی وکیفیت روابط اجتماعی تعریف و شناخته می شود. کیفیت زندگی صرفاا امری مربوط به رفاه مادی نبوده و در برگیرنده ابعادروانی هم است. تحقیق با رویکرد توصیفی- علی و با روش پیمایشی و با جامعه آماری دانش آموزان پسر مقطع متوسطه شهربابل با حجم نمونه ۳۵۰ نفر انجام یافته است. با الهام از تئوری روانشناختی لوتانز و پرسشنامه استاندارد، متغیر سرمایه روانی باچهار بعد؛ امید، تاب آوری، خوش بینی و خودکارآمدی و متغیرسرمایه اجتماعی نیز با الهام از تئوری های پاتنام ، کلمن وبوردیو، با سه بعد؛ روابط اجتماعی، اعتماد و مشارکت اندازه گیری شده است. یافته های تحقیق نشان داد برآورد کیفیت زندگیدر مورد حدود ۱۲ درصد پاسخگویان کم ، ۲۶ درصد میانی و متوسط و حدود ۶۲ درصد بالا ارزیابی شده است. یافته هایتحقیق در ارزیابی و سنجش فرضیه ها بیانگر این است که سرمایه روانی و هر چهار بعد آن بر کیفیت زندگی تاثیر داشته و اینتاثیر مثبت و به لحاظ آماری معنی دار است، البته تاثیر بعد امید بیش از دیگر ابعاد است. یافته ها همین طور بیانگر همبستگیمثبت و رابطه معنی دار بین سرمایه اجتماعی و کیفیت زندگی است. نتایج حاصل از تحلیل رگرسیونی و تحلیل مسیر نشان داداز بین کل متغیرهای پیشبین کیفیت زندگی، بیشترین سهم و اثرگذاری را سرمایه اجتماعی دارد و این اثر با وجود کنترل همهمتغیرهای دیگر میباشد. یعنی به ازای یک واحد (انحراف استاندارد) تغییر در متغیر سرمایه اجتماعی، می توان انتظار داشتمیزان کیفیت زندگی در بین دانش آموزان ۳۰ . واحد تغییر(افزایش) خواهد یافت. نیز به ازای یک واحد تغییر در درآمد خانوادهدانش آموزان، کیفیت زندگی ۱۴. واحد تغییر و به ازای یک واحد تغییر در سرمایه روانی، می توان انتظار داشت ۱۱. واحد درمیزان کیفیت زندگی دانش آموزان تغییر اتفاق خواهد افتاد.

کیفیت زندگی، سرمایه روانی، سرمایه اجتماعی، دانش آموزان، بابل