ندا مهراندیش - دانشجوی دکتری مشاوره دانشگاه الزهرا (س)
زهرا مشتاق - دانشجوی کارشناسی مشاوره دانشگاه الزهرا (س)

پژوهش حاضر با هدف بررسی تجربه زیسته زنان و مردان مرتکب خیانت زناشویی در سال ۱۴۰۰ در تهران با استفاده از سنتپژوهشی تجربه زیسته و به شیوه پدیدارشناسانه، در صدد است که تجربه این افراد و آسیب های احتمالی را بررسی کند. نمونهبه شیوه هدفمند شامل ۱۲ نفر (۶ زن و ۶ مرد) که مرتکب خیانت زناشویی شده اند انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها ازمصاحبه نیمه ساختار یافته و به منظور تحلیل داده ها از کدگذاری باز، محوری و انتخابی استفاده شد. بر اساس یافته های پژوهشپنج مضمون اصلی در مردان شامل: ۱. رابطه ناکارآمد و فرسایشی با فرد سوم ۲. انکار مشکلات پیش از خیانت در رابطه با همسردر سطح ناخودآگاه و به کار بردن روش های حل مساله ناکارآمد ۳. آسیب های روانی و جسمانی ۴. تحت فشار سرزنش هایاجتماعی قرار گرفتن و از دست دادن جایگاه اجتماعی و ۵. احساس ترس و عدم خلوص در رابطه با همسر و از بین رفتن اعتمادو صمیمیت زوجین بود. و پنج مضمون اصلی در زنان شامل: ۱. احساس گیر افتادن در رابطه، سردرگمی و رابطه ناکارآمد با فردسوم ۲. نا امیدی از حل تعارضات با همسر پیش از خیانت و به کار بردن روشهای حل مساله ناکارآمد ۳. آسیب های روانی وجسمانی ۴. تحت فشار سرزنش های اجتماعی قرار گرفتن و نگرانی درباره از دست دادن جایگاه در خانواده و ۵. احساس ترس ازاتمام زندگی مشترک و بی اعتمادی به واکنش های همسر بود.

خیانت مردان، خیانت زنان، فرازناشویی، تجربه زیسته، پدیدار شناسی، آسیب شناسی