لزوم توجه به آفلاتوکسین B۱، اوکراتوکسین A و فومونیزین B۱ در ادویه های مورد استفاده در موادغذایی

Publish Year: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 306

This Paper With 9 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

FSPH01_003

تاریخ نمایه سازی: 24 آبان 1400

Abstract:

ادویه ها حساس به آلودگی مایکوتوکسین ها هستند که می توانند باعث ناراحتی های دستگاه گوارش و بروز اختلالات در اعصاب مرکزی انسان شوند، از این رو اهمیت ارزیابی خطر مصرف آنها را برجسته می کند. ادویه در سراسر جهان به عنوان طعم دهنده موادغذایی، نوشیدنی ها و اهداف دارویی استفاده می شود. اخیرا، ارزیابی مصرف ادویه ها در رژیم غذایی، احتمالا به دلیل دارا بودن آلاینده ها از جمله انواع مایکوتوکسین ها درحال جلب توجه است. شناسایی و کاهش مایکوتوکسین ها، برای ارتقای سلامتی و جلوگیری از بیماری های مزمن و سرطان ها هستند. به طوری که در ایران درصد میزان آلودگی به آفلاتوکسین B۱ و اوکراتوکسین در انواع فلفل قرمز ایرانی به ترتیب برابر با ۶۹/۴ درصد و ۱۶/۷ درصد گزارش گردید. سایر محققان نیز سطوح بالایی از آفلاتوکسین، اوکراتوکسین و فومونیزین را در انواع ادویه ها از جمله پودر فلفل، فلفل، فلفل چیلی، هل، زردچوبه، گشنیز، سماق، هفت ادویه، جوز هندی، دارچین، سیر و پیاز در نقاط مختلف دنیا شامل کشورهای آسیایی از جمله لبنان گزارش کردند. آلودگی به آفلاتوکسین، اکراتوکسین و فومونیزین در ادویه ها حتی در سطوح پایین می تواند یک مشکل جدی محسوب گردد زیرا معمولا به صورت خام و یا در غذاهای آماده مصرف مورد استفاده قرار می گیرند. بنابراین، نظارت منظم بر ادویه ها به طور مداوم مورد نیاز خواهد بود زیرا ادویه ها به طور مداوم در ایران مصرف می گردد. این مقاله اطلاعات مفیدی در مورد میزان آلودگی انواع ادویه به مایکوتوکسین ها و ریسک خطر مایکوتوکسین ها در ادویه ها فراهم می کند. به امید اینکه آگاهی مصرف کنندگان، محققان، کشاورزان و تاجران را در مورد اهمیت بهبود روش های فراوری شامل برداشت، خشک کردن، حمل و نقل و ذخیره سازی بالا ببرد و یک برنامه نظارت دقیق بر این محصولات ایجاد کند.

Authors

نجمه واحد دهکردی

مرکز تحقیقات تغذیه و محصولات ارگانیک، واحد شهرکرد، دانشگاه آزاد اسلامی، شهرکرد، ایران

فرید انصاری مال امیری

دانشکده دامپزشکی، واحد شهرکرد، دانشگاه آزاد اسلامی، شهرکرد، ایران

امیر شاکریان

مرکز تحقیقات تغذیه و محصولات ارگانیک، واحد شهرکرد، دانشگاه آزاد اسلامی، شهرکرد، ایران