بررسی میزان آلودگی موش های راتوس شهرستان گرگان به سالمونلا در سال های ۱۳۹۴-۱۳۹۳

Publish Year: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 198

متن کامل این Paper منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل Paper (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

FSPH01_018

تاریخ نمایه سازی: 24 آبان 1400

Abstract:

زمینه مطالعه و هدف : سالمونلاها از مهمترین باکتری های گرم منفی خانواده انتروباکتریا سه هستند که در طبیعت انتشار و سیعی دارند و اکثرا برای انسان و سایر حیوانات بیماری زا می باشد. سالمونلاها عامل تب روده ای ، گاستروانتریت ، باکتریمی ، سپتی سمی در انسان می باشند که اغلب از طریق تماس مستقیم و یا مصرف غذا و آب آلوده به مدفوع انسان یا حیوان و همچنین توسط ناقلین بدون علامت مانند موش منتقل می شوند. موش ها از جمله جوندگانی هسددتند که در اطراف مرغداری ها به دلیل دسترسی راحت به غذا ، آب و پناهگاه زندگی می کنند و به عنوان حامل سالمونلا بدون علائم بالینی در انتقال آلودگی به گله های طیور نقش دارند. هدف از این مطالعه بررسی میزان آلودگی به سالمونلا در موش های شهرستان گرگان است. روش کار : در این تحقیق از ۱۰۰ موش راتوس اطراف مرغداری های ۴ منطقه (شمال ، جنوب ، شرق و غرب ) شهرستان گرگان نمونه مدفوع گرفته شد که ابتدا در محیط SF broth کشت داده شدند، بعد از گرمخانه گذاری در محیط های انتخابی SS و MAC کشت داده شدند . سپس نمونه های مشکوک به سالمونلا روی محیط اوره و TSI برده شدند. نتایج: نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که هیچ یک از نمونه ها از نرر سالمونلا مثبت نبودند. بحث: علت عمده این نتیجه را می توان در تفاوت منطقه جغرافیایی ، آلودگی کم موش های اطراف مرغداری ها به این باکتری در آن زمان ، مقاومت موش ها به سالمونلا به دلیل وجود باقی مانده های آنتی بیوتیکی در غذا و فاضلاب های شهری و نیز تعداد کم نمونه دانست. پیشنهاد می شود که برای د ستیابی به نتایج مثبت مشابه تحقیقات دیگر ، تعداد نمونه های بیشتری برای آزمایش در نظر گرفته شود و نیز از روش های دقیق تر برای شناسایی کریرهای این باکتری استفاده گردد.

Authors

فاطمه زهرا غریب

استادیار بیماری های داخلی دام های کوچک ، گروه علوم درمانگاهی ، دانشگاه آزاد اسلامی ، واحد بابل ، بابل ، ایران

موسی الرضا قجری

دانش آموخته دکترای دامپزشکی ، دانشگاه آزاد اسلامی ، واحد بابل ، بابل ، ایران

علیرضا بخشی

دانشجوی دکترای دامپزشکی ، دانشگاه آزاد اسلامی ، واحد بابل ، بابل ، ایران