محمد بابائی - گروه علوم درمانگاهی، دانشکده پیرادامپزشکی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران
علی کلانتری حصاری - گروه پاتوبیولوژی، دانشکده پیرادامپزشکی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران
عباسعلی ساری - گروه بهداشت و کنترل کیفی مواد غذایی، دانشکده پیرادامپزشکی دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران

در مطالعه حاضر استاندارد ملی ایران به شماره ۶۱۰۳ و با عنوان "شناسایی بافت های حیوانی غیرمجاز به روش بافت شناختی" تجدید نظر اول در سال ۱۳۹۴ مورد نقد و بررسی قرار می گیرد. استاندارد با عنوان "شناسایی بافت های حیوانی غیرمجاز به روش بافت شناختی" نخستین بار در سال ۱۳۸۰ تهیه شد. از نقاط ضعف این استاندارد می توان به موارد زیر اشاره کرد: ایرادات نگارشی و تایپی مشخص، عدم یکنواختی اصطلاحات آناتومی و بافت شناسی، استفاده از اصطلاح وسیع " بافت های گیاهی" به جای سویا، عدم نام بردن کامل بافت های غیرمجاز، عدم توضیح کامل و جامع در مورد رنگ های بافتی و الزام بعضی مراحل تهیه مقطع که لزومی ندارند. در ارتباط با محاسن این استاندارد بایستی بیان داشت که تعیین شیوه دقیق برای نمونه برداری برای برخی نمونه ها به خوبی بیان شده است. تعیین مدت زمان صحیح مورد نیاز برای تثبت بافتی نمونه های مختلف و ارائه برنامه زمانی مناسب برای پاساژ بافتی موجود در متن استاندارد مناسب است. تعیین دمای صحیح برای ذوب پارافین، تعیین دمای صحیح برای حمام بافتی، همچنین بیان مراحل رنگ آمیزی بافتی و مراحل لامل گذاری به خوبی شرح داده شده است.

استاندارد، بافت شناسی، بافت حیوانی غیرمجاز، باقت گیاهی