مروری بر استفاده از ضایعات میوه جات در تولید پلیمرهای زیست تخریب پذیر

در سال های اخیر، به علت افزایش پسماندهای مواد بسته بندی به ویژه بسپارهای سنتزی و چرخه عمر طولانی آنها، پیشرفت های چشمگیری در زمینه بسته بندی با هدف کاهش ضایعات، بهبود کیفیت، افزایش عمر ماندگاری و حفاظت مواد غذایی در برابر انواع آلودگی های میکروبی و فسادهای شیمیایی محصولات غذایی صورت گرفته است؛ که در این بین بیوپلیمرهای زیست تخریب پذیر با داشتن خصوصیاتی نظیر تجزیه پذیری، امکان تولید از ضایعات، جلوگیری از اکسیداسیون، تاخیر در دفع رطوبت و سازگاری با محیط زیست اثرات مطلوبی داشتند و فیلم های حاصل از آنها به منظور بسته بندی به صورت لایه ی پوششی نازکی روی سطح مواد غذایی قرار گرفته و از این طریق تغییرات فیزیکی، شیمیایی و میکروبی را کنترل می کنند؛ همچنین می توانند به عنوان حامل بسیاری از افزودنی ها نریر ترکیبات آنتی اکسیدانی و ضد میکروبی عمل کنند. در این بین فیلم حاوی میوه جات به دلیل ویژگی های سازگار با محیط زیست، غیر سمی و خوراکی، در تحقیقات علمی توجه روزافزونی را به خود جلب کرده است که علاوه بر به حداقل رساندن تاثیرات زیست محیطی ناشی از مصرف زیاد پلاستیک های غیر قابل تجزیه به کاهش ضایعات میوه نیز کمک می کند. همچنین این نوع فیلم ها به دلیل وجود ترکیبات آنتی اکسیدان و ضد میکروبی که دارند می توانند به ماتریس مواد غذایی مهاجرت کرده و نقش بسته بندی های فعال را داشته و به عنوان مواد افزودنی طبیعی عمل می کنند. استفاده از ضایعات میوه برای تولید فیلم های زیست تخریب پذیر می تواند ساده تر و عملی تر از تولید فیلم از آرد میوه یا عصاره ها باشد، باعث کاهش زمان، انرژی و منابع لازم برای تهیه محلول سازنده فیلم می شود. در این مطالعه، به طور خلاصه جنبه های کلی فیلم های حاوی ضایعات میوه را مرور و خصوصیات آنها را برای استفاده به عنوان بسته بندی مواد غذایی بیان می کنیم.

Keywords:

زیست تخریب پذیر , ضایعات میوه جات , ضد میکروبی , آنتی اکسیدان