زهرا خوشدونی فراهانی - دانشجوی دکتری تخصصی، علوم و صنایع غذایی،دانشجوی دکتری علوم و صنایع غذایی، گروه علوم و صنایع غذایی، دانشکده کشاورزی و صنایع غذایی، دانشگاه علوم و تحقیقات
سمیه حیدری - دانشجوی دکتری تخصصی، علوم و صنایع غذایی،دانشجوی دکتری علوم و صنایع غذایی، گروه علوم و صنایع غذایی، دانشکده کشاورزی و صنایع غذایی، دانشگاه علوم و تحقیقات

بیونانوکامپوزیت ها، متشکل از بیوپلیمرها و مواد معدنی، ابعادی در محدوده نانومتر را نشان می دهند که به دلیل خواص چند بعدی مانند سازگاری زیستی، فعالیت ضد میکروبی و تجزیه بیولوژیکی می تواند به طور گسترده ای در مناطق مختلف مورد استفاده قرار گیرد. مواد بیونانوکامپوزیت فرصتی برای استفاده از مواد کامپوزیت جدید، با کارایی بالا، سبک و سازگار با محیط زیست ایجاد می کند و باعث می شود مواد بسته بندی پلاستیکی سنتی غیر تخریب پذیر از بین برود. از پلیمرهای زیستی مانند پلی ساکاریدها مانند کیتوزان (CS)، کربوکسی متیل سلولز (CMC)، نشاسته و ... می توان برای رفع خطرات زیست محیطی به دلیل تجزیه بیولوژیکی و غیر سمی بودن استفاده کرد. علاوه بر این مزایا، پلی ساکاریدها دارای معایبی هستند به عنوان مثال خواص مکانیکی ضعیف و مقاومت کم در برابر آب. بنابراین، از نانو مواد برای بهبود ویژگی های حرارتی، مکانیکی ونفوذ ناپذیر به گاز بدون منع خصوصیات زیست تخریب پذیر و غیر سمی آن ها استفاده می شود. با توجه به خصوصیات گسترده این ترکیبات، در این مطالعه توسعه استفاده از بیونانوکامپوزیت ها به عنوان مواد سبز از جمله انواع بر پایه پلی ساکاریدها و همچنین ویژگی ها و کاربردها و طبقه بندی آن ها جهت کاربردهای مختلف همچون بسته بندی در نرر گرفته شد.

نانوکامپوزیت های زیستی، ترکیبات سبز، نانو ذرات ، بسته بندی مواد غذایی، پلی ساکاریدها