امین زارع
محمدحسین آزادی
سعید سپهری

زمینه و هدف: از نگرانی های عمده مدیریت منابع انسانی سازمان های امروزی، ترک شغل کارکنان کلیدی آن هاست و با توجه به هزینه های مستقیم و غیرمستقیم ترک شغل، همواره سازمان ها خواهان شناسایی عوامل موثر بر کاهش تمایل کارکنان به ترک شغل خود هستند. در پژوهش حاضر تلاش شده است نقش واسطهای قلدری سازمانی و فرسودگی شغلی در رابطه بین رهبری اصیل و تمایل به ترک شغل کارکنان، مورد بررسی قرار گیرد. روش: پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر روش پژوهش، توصیفی- تحلیلی از نوع پیمایشی است. جامعه آماری را کارکنان فرماندهی انتظامی یکی از شهرستان های استان فارس تشکیل می دهند. اقدامات لازم درخصوص مصاحبه و جمع آوری پرسش نامه در مکان های یادشده براساس نمونه گیری تصادفی، انجام شد. روایی و پایایی پرسش نامه با استفاده از روایی صوری، روایی سازه و همچنین محاسبه آلفای کرونباخ مورد تائید قرار گرفت. برای تجزیه وتحلیل داده ها، از روش تحلیل عاملی تاییدی و مدلسازی معادلات ساختاری استفاده شد. یافته ها: طبق یافته های پژوهش، وجود روابط معنادار میان رهبری اصیل با قلدری سازمانی و فرسودگی شغلی؛ قلدری سازمانی با فرسودگی شغلی و تمایل به ترک شغل؛ و فرسودگی شغلی با تمایل به ترک شغل تایید شد. نتایج: نتایج پژوهش حاکی از آن بود که رهبری اصیل تاثیر منفی و معناداری بر بروز قلدری سازمانی و فرسودگی شغلی دارد. بر مبنای نتایج پژوهش نقش میانجی گر قلدری سازمانی و فرسودگی شغلی در رابطه بین رهبری اصیل و تمایل به ترک شغل تائید شد. همچنین قلدری سازمانی و فرسودگی شغلی بر تمایل به ترک شغل تاثیر مثبت و معناداری دارند.

رهبری اصیل, قلدری سازمانی, فرسودگی شغلی, تمایل به ترک شغل