نقش والدگری رسانه ای بر خود کنترلی و خود مراقبتی کودکان در استفاده از فضای مجازی ایام کرونا

هدف اصلی از این مقاله، بررسی کنترل و نظارت والدین، آموزش خود مراقبتی، خودکنترلی و رشد کنترل درونی به عنوان یک عامل محافظت کننده در گرایش به رفتارهای پرخطر کودکان در کودکان است. پژوهش حاضر یک مقاله مروری می باشد و روش جمع آوری اطلاعات مورد نیاز در پژوهش، روش کتابخانه ای می باشد. یافته های پژوهش حاکی از آن است که خانواده به عنوان اساسی ترین نهاد جامعه پذیر کردن نقش مهمی در کاهش گرایش به رفتارهای پرخطر فرزندان دارد، با توجه به اهمیت الگوپذیری فرزندان از رفتار والدین در زندگی رسانه ای امروز رفتار رسانه ای والدین، ارتباط سالم و موثر والدین با فرزندان، آموزش خودمراقبتی، به روز کردن دانش خود درباره فضای مجازی، وضع قوانین مشخص وواضح برای استفاده از فضای مجازی و نظارت بر استفاده کودک از مهم ترین راهکارهای مقابله با اسیب های فضای مجازی در کودکان بوده که پیش نیاز اصلی آن ارتقای سواد رسانه ای والدین می باشد. همچنین ارتقای سواد رسانه ای والدین می تواند نقش مهمی در آموزش و تقویت مهارت خود کنترلی و خود مراقبتی کودکان به عنوان یک عامل محافظت کننده در گرایش به رفتارهای پرخطر و اسیب های اجتماعی کودکان داشته باشد. والدین می بایست با مواجهه فعال با رسانه ها، شناخت و درک فرصت ها و تهدیدات فضای مجازی مهارت های لازم را در خصوص مدیریت رسانه در سبک فرزندپروری یا همان والدگری رسانه ای کسب نموده و مانع از ایفای نقش رسانه ها به عنوان رقبای تربیتی برای کودک خود شوند.

Keywords:

والدگری رسانه ای , خودکنترلی , خود مراقبتی , فضای مجازی , کرونا