تاثیر خانواده درمانی کارکردی بر روی تجربه مایی وسازگاری زناشویی در زوجین متقاضی طلاق

زمینه و هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر خانواده درمانی کارکردی بر روی تجربه مایی و سازگاری زناشویی در زوجین متقاضی طلاق انجام شد. روش پژوهش:تحقیق حاضر آزمایشی از نوع پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل بود. تعداد جامعه حاضر شامل کلیه زوجین متقاضی طلاق مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر قم بود که از این تعداد ۲۰ زوج به صورت در دسترس انتخاب و به طور تصادفی در گروه های آزمایشی و گروه کنترل قرار گرفتند. خانواده درمانی کارکردی شامل ۹ جلسه یک و نیم ساعته بود. ابزار گردآوری اطلاعات نیز شامل پرسشنامه تجربه مایی چراغی و همکاران ۱۳۹۶ و سازگاری زناشویی اسپانیر ۱۹۷۶ بود. یافته ها: نتیجه حاصل از آزمون پژوهش حاضر نشان داد که خانواده درمانی کارکردی بر روی تجربه و سازگاری زناشویی زوجین و متقاضی طلاق موثر بوده است. ایتای تفکیکی نیز نشان می دهد که حدود ۷۱/۵ درصد از افزایش «تجربه مایی» و ۵۹/۳ درصد از افزایش سازگاری زناشویی آزمودنی ها وابسته به «خانواده درمانی کارکردی» است. نتیجه گیری: نتیجه گیری می شود خانواده درمانی کارکردی بر روی تجربه مایی و سازگاری زناشویی زوجین متقاضی طلاق موثر است

Keywords:

خانواده درمانی کارکردی , تجربه مایی , سازگاری زناسویی