بهادر زارعی - استادیار جغرافیای سیاسی، دانشکده جغرافیا، دانشگاه تهران
فرزاد پیلتن - استادیار حقوق و علوم سیاسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد شوشتر

چکیده در این پژوهش عوامل متعدد موجود و مستقر در جامعه و جغرافیای سیاسی درون و پیرامون ایران بررسی و تحلیل می­شود که در چهار دهه اخیر، نقش موثری در شکل گیری واقع گرایی ایرانی داشته است. در این میان، عواملی نظیر ریشه های تاریخی ناامنی و موقعیت جغرافیای سیاسی و منطقه ای ایران، جغرافیای جنگ ایران و عراق، تداوم خصومت آمریکا با ایران و مسئله اسرائیل، در ساخت و عقلانی سازی و درنهایت واقع گرایی ایرانی نقش آفرین بوده است. باید توجه داشت که گسترش فعالیت های نظامی، براساس نیازهای درونی و بیرونی و کمبود تاریخی امنیت شکل گرفت که ممکن است این واقع گرایی را تکامل بخشد و درجهت ساخت نظام امنیتی پایدار و برون رفت از چالش های پیش­رو در این قرن بسیار اثربخش باشد. واقع گرایی ایرانی در سیر تکوینی­اش از ابتدا تاکنون، از واقعیت های عینی داخلی، جغرافیای سیاسی و چالش های ژئوپلیتیکی منطقه ای و بین المللی تاثیر پذیرفته است. همچنین درجهت تعقیب منافع ملی گام برداشته، در عرصه بین المللی با چنین رویکردی تداوم یافتهوتا حدود زیادی موفق عمل کرده است. واژگان کلیدی: واقع گرایی، واقع گرایی ایرانی، جغرافیای جنگ ایران و عراق، محیط های پیرامونی ایران، اسلام، فعالیت های هسته ای

اسلام, جغرافیای جنگ ایران و عراق, دولت های واقع گرای ایرانی, محیط های پیرامونی ایران, واقع گرایی, واقع گرایی ایرانی