مطالعه اثرات استفاده از دافنی غنی شده با جلبک های میکروسکوپی بر بازماندگی و برخی شاخصهای رشد لارو تاسماهی ایرانی(Acipenser persicus)

Publish Year: 1392
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 198

This Paper With 8 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_ISFJ-22-2_005

تاریخ نمایه سازی: 24 آبان 1400

Abstract:

ریزجلبک ها، به عنوان منبعی از ترکیبات ارزشمند از جمله اسیدهای چرب دارای اهمیت می باشند. بدین منظور بسیاری از آنها از محیط های طبیعی جداسازی شده و به تولید انبوه می رسند. پژوهش حاضر با هدف غنی سازی دافنی با اسیدهای چرب غیر اشباع موجود در ریزجلبک ها به منظور تاثیر آن بر شاخصهای رشد و افزایش بازماندگی لارو تاسماهی ایرانی انجام گردید. در راستای انجام این بررسی ریز جلبک های Scenedesmus dimorphusChlorella vulgarisDHA جهت تغدیه دافنی (Daphnia longispina) مورد استفاده قرار گرفتند. تراکم سلول های جلبک جهت غنی سازی دافنی ۱۰۷× ۵ سلول در میلی لیتر بود. جهت این بررسی ۳ تیمار (با ۳ تکرار) و یک گروه شاهد در نظر گرفته شد. برای هر مخزن ۶۰ لیتری تعداد ۳۰ عدد لارو تاسماهی ایرانی (Acipenser persicus) در نظر گرفته شد. تغذیه لارو تاسماهی ایرانی به ترتیب در تیمار ۱ با دافنی غنی شده با Chlorella vulgaris،Scenedesmus dimorphusChlorella vulgarisScenedesmus dimorphus (به نسبت ۵۰ درصد) انجام شد. تغذیه لارو ها در گروه شاهد مطابق بخش ونیرو مجتمع تکثیر و پرورش شهید بهشتی، با دافنی های صید شده از استخرهای پرورش بجه ماهیان خاویاری انجام گردید. لاروها در شبانه روز به اندازه ۳۰ درصد وزن بدن و در ۴ نوبت غذادهی شدند. طی دوره بررسی به ترتیب میزان دما بین۲۴-۱۸ درجه سانتیگراد، اکسیژن محلول بین ۲/۷-۸/۵ میلی گرم در لیتر و pH بین ۲/۸-۶/۵ در نوسان بود. حداقل میانگین (±انحراف معیار±انحراف معیارSGR) به ترتیب در تیمار شاهد به میزان ۱۳/۱±۶/۴ و در تیمار۳ به میزان ۲۴/۱±۵/۵ بود. حداقل بازماندگی لارو مربوط به تیمار شاهد به مقدار ۶۸ درصد و حداکثر آن مربوط به تیمار ۳ با ۸۵ درصد بود)شاخص رشد ویژه () وزن لارو در گروه شاهد۴/۹۸ ± ۲۱۹ میلی گرم و حداکثر آن در تیمار ۳ به مقدار۸/۱۴۰ ± ۱۶/۳۱۵ میلی گرم بود. در بررسی آماری درصد افزایش وزن لاروهای تاسماهی ایرانی در تیمار ۳ دارای اختلاف معنی دار آماری با سایر تیمارها بود. حداقل و حداکثر میانگین ( و  و در تیمار ۳ با دافنی غنی شده با ترکیبی از در تیمار ۲ با دافنی غنی شده با  خالص سازی شده و در حد نیمه انبوه کشت شدند و پس از غنی سازی با اسید چرب  و .