سیدعبدالصاحب مرتضوی زاده
رحیم پیعان
محمد یونس زاده فشالمی
منصور شریفیان

شصت عدد ماهی بنی پرورشی (Barbus sharpeyi) با میانگین (± انحراف معیار) وزن و طول بترتیب ۳۰±۹۹ گرم و۲/۱۹±۶/۲۰۸ میلیمتر برای بررسی اثر داروی بیهوشی پروپوفول در نظرگرفته شد. ماهیان بنی در ۶ گروه ۱۰تایی قرار داده شدند ماهیان گروه اول (گروه شاهد) در معرض هیچ نوع ماده بیهوشی قرار نگرفت. پنج تیمار به روش غوطه وری در معرض ماده بیهوش کننده پروپوفول با غلظت های بترتیب ۲، ۴، ۶، ۸ و۱۰ میلی گرم در لیتر قرار داده شدند. متوسط زمان شروع بیهوشی، متوسط زمان بیهوشی کامل، متوسط زمان بازگشت از بیهوشی و درصد بازماندگی در تیمارها مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد زمان شروع بیهوشی با افزایش مقدار پروپوفول روند کاهشی داشت و در تیمارهای ۲ و ۴ میلی گرم بر لیتر با تیمارهای ۸ و ۱۰ میلی گرم بر لیتر از ماده پروپوفول اختلاف معنی داری را نشان داد. زمان شروع بیهوشی کامل در تیمارهای ۸ و ۱۰ میلی گرم با تیمارهای ۲، ۴ و ۶ میلی گرم از ماده بیهوشی اختلاف معنی داری نشان داد. میانگین (± انحراف معیار) زمان بازگشت از بیهوشی در ماهی بنی در تیمار ۸ میلی گرم بر لیتر در بالاترین مقدار (۳۳±۴۲۸ثانیه) نسبت به تیمارهای دیگر بود. درصد بازماندگی در تیمارها بجز تیمار ۱۰ میلی گرم بر لیتر (۷۰ درصد) بدون تلفات بود. در مجموع به نظر می رسد ماده پروپوفول بعنوان یک داروی بیهوش کننده بی خطر در غلظت های ۶-۴ میلی گرم بر لیتر بهترین کارآیی را برای گونه انتخاب شده در بیهوشی کامل و برگشت به حالت اولیه دارد.

Barbus sharpeyi, Fish culture, Fish physiology, ماهی بنی, تکثیر و پرورش ماهی, فیزیولو‍‍ژی ماهی