اثر سطوح متفاوت ویتامینهای C و E بر شاخصهای رشد و بقای ماهی استرلیاد پرورشی (Acipenser ruthenus)

این تحقیق به منظور سنجش تاثیر سطوح متفاوت ویتامین های C و  Eجیره بر برخی از شاخص های رشد و بقای ماهی استرلیاد پرورشی(Acipenser ruthenus)  در انستیتو تحقیقات بین المللی ماهیان خاویاری دکتر دادمان اجرا شد. نه جیره غذایی شامل ترکیبی از مقادیر ۰، ۱۰۰ و ۴۰۰ میلی گرم در کیلوگرم غذا ویتامین C و ۰، ۱۰۰ و ۴۰۰ میلی گرم در کیلوگرم غذا ویتامین E در دو تکرار و به مدت ۱۵ هفته برای تغذیه ماهیان استرلیاد در نظر گرفته شدند. تعداد ۲۷۰ نمونه ماهی استرلیاد با وزن متوسط ۲۸/۱۴±۹۲/۳۵۰ گرم به ۱۸ عدد تانک فایبرگلاس (هر تانک ۱۵عدد ماهی) معرفی گردیدند. ماهیان روزانه به میزان ۳ درصد وزن بدن تغذیه شدند. نتایج نشان دادند که بالاترین متوسط (± انحراف استاندارد)  وزن کسب شده در تیمار ۴۰۰ میلی گرم در کیلوگرم ویتامین C  و تیمار  صفر میلی گرم در کیلوگرم ویتامین E  و کمترین آن در تیمار شاهد ملاحظه گردید که این اختلاف از نظر آماری معنی دار بود. حداکثر مقدار ضریب تبدیل غذایی  (FCR)در تیمار شاهد و حداقل آن در تیمار ۱۰۰ میلی گرم در کیلوگرم ویتامین C  و در تیمار ۴۰۰ میلی گرم در کیلوگرم ویتامین E، اندازه گیری شد که اختلاف معنی داری را با سایر تیمارها داشت. همچنین کمترین مقدار سرعت رشد (GR)، سرعت رشد ویژه (SGR)، شاخص وزن بدن (BWI)، بازده غذایی (FE) و نرخ کارایی پروتئین (PER) در تیمار شاهد و بیشترین مقدار این فاکتورها در تیمار ۱۰۰ میلی گرم در کیلوگرم ویتامین  C و تیمار  ۴۰۰ میلی گرم در کیلوگرم ویتامین  E مشاهده گردید که اختلاف معنی داری را بین تیمارهای مختلف نشان داد. براساس نتایج بدست آمده می توان اظهار نمود که ویتامین های C و E می توانند نقش مهمی را در افزایش عملکرد رشد و کارایی تغذیه ماهی استرلیاد ایفا نمایند. 

Keywords:

Sterlet (Acipenser ruthenus) , Vitamins C and E , Growth Indices , ماهی استرلیاد , Acipenser ruthenus , ویتامین های C و E , شاخص های رشد