میزان تجمع فلزات سنگین جیوه، سرب و کادمیوم در بافتهای ماهی بیاه (Liza abu) رودخانه های کارون و بهمنشیر استان خوزستان

این تحقیق در زمستان ۱۳۸۸، به منظور تعیین غلظت فلزات سنگین جیوه، سرب و کادمیوم در بافتهای عضله، کبد و آبشش ماهی بیاه (Liza abu) رودخانه های بهمنشیر و کارون استان خوزستان انجام گرفت. در این تحقیق بصورت تصادفی ۲۱۶ نمونه ماهی بیاه از رودخانه های مورد مطالعه صید شد. جهت استخراج فلزات از بافت های مورد مطالعه، از روش هضم مرطوب و تعیین میزان تجمع فلزات سنگین بوسیله دستگاه جذب اتمی انجام شد. بالاترین میانگین (± انحراف استاندارد) غلظت کادمیوم، جیوه و سرب بترتیب ۲۶۴/۰±۵۴۰/۰، ۰۰۵/۰±۰۲۹/۰ و ۱۲۸/۰±۰۸/۱ میلیگرم در کیلوگرم وزن خشک و پایینترین غلظت کادمیوم، جیوه و سرب بترتیب ۰۳۵/۰±۴۳۴/۰، ۰۰۱/۰±۰۲۴/۰ و ۰۳۶/۰±۹۳۰/۰ میلی گرم در کیلوگرم وزن خشک بدست آمد. در این تحقیق غلظت کادمیوم، سرب و جیوه در آبشش، کبد و عضله ماهی بیاه بین رودخانه های بهمنشیر و کارون اختلاف معنی داری نداشت. براساس نتایج این تحقیق میزان تجمع کادمیوم و جیوه در عضله ماهی بیاه از استاندارد غذا و داروی آمریکا جهت مصرف انسانی پایین تر از حد آستانه بود، اما میزان تجمع سرب در مقایسه با استاندارد سازمان بهداشت جهانی بالاتر از حد آستانه بود.

Keywords:

Pollution , Environment , Fish healthy , Khuzestan Province , آلودگی , محیط زیست , سلامت ماهی , استان خوزستان