ضیا کردجزی
ابوالقاسم کمالی
رجب محمد نظری
فرهاد یغمایی

ر این تحقیق اثر زمان شروع غذادهی (تغذیه خارجی) از روز ۹، ۱۰، ۱۱، ۱۲ و ۱۳ پس از تفریخ با غذای زنده (ناپلیوس آرتمیا)، روی رشد و بقا لاروتاسمی ایرانی با تراکم ۴۰۰ عدد لارو در هر۰.۱ مترمربع، در درجه حرارتهای ۰.۸ ± ۱۷.۷ و ۰.۴ ± ۱۸.۱ درجه سانتی گراد مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج این بررسی نشان داد که زمان شروع غدادهی روی طول، وزن، نسبت به طول به وزن نرخ ردش ویژه اثر می گذارد، اما تاخیر یک روز در زمان شروع غذادهی تاثیری روی بقا لارو ندارد (P<۰.۰۵). همچنین تاثیر دو روز در زمان شروع غذادهی تاثیری روی بقا لارو ندارد (P<۰.۰۵). همچنین تاخیر دو روز در زمان شروع غذادهی تاثیری روی ضریب وضعیت (با شیب رگرسیونی محاسبه شده) لارو تاسماهی ایرانی ندارد. پس با توجه به نتایج این تحقیق، طول، وزن، نسبت طول به وزن و نرخ رشد ویژه بهتر از درصد بقا و ضریب وضعیت می توانند اثرات تاخیر در زمان غذادهی به لارو تاسماهی ایرانی را نشان دهند. در نتیجه بهتر است در درجه حرارتهای ۱۷.۷±۰.۸ و ۱۸.۱±۰.۴ درجه سانتی گراد به ترتیب از روز دوازدهم و دهم پس از تفریخ، اقدام به غذادهی لارو تاسماهی ایرانی نمود، بطوریکه تاخیر بیشتر در غذادهی اثر منفی روی رشد لارو دارد.

لارو؛ تغذیه خارجی؛ رشد؛ بقاء؛ تاسماهی ایرانی؛ acipenser persicus