اسماعیل غلامحسینی - استادیار دانشگاه امام حسین (ع)

زمینه و هدف: سرزمین پهناور ایران به دلایلی از جمله قرارگرفتن درکمربند زلزله آلپ وهیمالیا، موقعیت جغرافیایی و...، همواره گرفتار بلایای طبیعی و قهر طبیعت بوده به گونه ای که هر ساله ۳۱ نوع بلایای طبیعی در آن حادث می شود. از سوی دیگر نیروهای نظامی و انتظامی با توجه به برخورداری از پیشرفته ترین فناوری ها و تجهیزات به دلیل حجم سازمانی بزرگ و آمادگی دایم برای واکنش سریع در برابر تهدیدهای و حفظ امنیت در هنگام بروز بحران های طبیعی می توانند نقش موثری ایفای نمایند.این پژوهش با هدف بررسی نقش و جایگاه ناجا در مدیریت بحران های طبیعی (با نگاه به بحران سفیدگیلان)، و شناخت و دستیابی به عملکرد ناجا در مدیریت بحران فوق مورد بررسی قرار گرفته است. روش: این تحقیق از لحاظ هدف، کاربردی و روش انجام پژوهش توصیفی، پیمایشی، تحلیلی است.داده ها از انجام مطالعات اسنادی و کتابخانه ای و نیز مطالعات میدانی گرد آوری شده است.جامعه آماری با استفاده از روش نمونه خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شده است که تعداد آنها بر اساس فرمول کوکران برابر با ۲۴۲ نفر بوده که در این پژوهش ۳۰۰ نفر انتخاب شده است.ضریب پایایی ابزار(پرسشنامه)با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ بیش از ۷/۰ بوده است.روش تجزیه و تحلیل داده ها نرم افزار spss آزمون گاما، ضریب اسپیرمن و آزمون واریانس تک متغیر بوده است. یافته ها:بر اساس یافته های این تحقیق، ناجا با توجه به برخورداری از مستندات قانونی و رسالت و ماموریت می تواند نقش اساسی در مدیریت بحران های طبیعی داشته باشد. در نهایت مشخص گردید که در مجموع از دید سازمان های امدادرسان و درگیر، رضایت مندی کلی از عملکرد فرماندهی انتظامی استان گیلان در مدیریت بحران بارش برف سنگین گیلان(بهمن۸۳)وجود داشته و فرضیات تحقیق تایید گردید. نتیجه گیری: نتایج نشان می دهد که بین شیوه انتظامی ناجا در مقابله با بحران های طبیعی(بحران برف ۱۳۸۳ گیلان) رابطه معناداری وجود دارد.بدین وسیله فرماندهان انتظامی در هنگام بروز بلایای طبیعی با آمادگی از قبل می توانند بهترین روش ها وشیوه های انتظامی را در اسرع وقت و با بهترین کارایی ارائه دهند.

انتظامی, شیوه انتظامی, بحران, مدیریت بحران, تعامل, آموزش, تجهیزات فنی