بررسی عوامل نگرشی موثر در تبیین اعتماد عمومی به پلیس (مطالعه موردی: پلیس تهران)

زمینه وهدف: اعتماد عمومی به پلیس به عنوان شاخص اصلی عملکرد پلیس تلقی می شود. از این رو جلب اعتماد شهروندان و تامین رضایت آنها از سوی پلیس برای ارزیابی و بهبود عملکرد پلیس اهمیت حیاتی دارد. ادراک و نگرش افراد نسبت به پلیس به ارزش ها، هنجارها و باور های اجتماعی بستگی دارد. به همین دلیل در جوامع با فرهنگ های مختلف، نگرش های متفاوتی نسبت به پلیس وجود دارد. بررسی اعتماد عمومی به پلیس در فرهنگ ها و ارزش های اجتماعی مختلف، دانش و بینش متفاوتی طلب می کند. در مقاله حاضر سعی کردیم این عوامل را در پلیس ایران بررسی نماییم. روش: تحقیق حاضر از نظر هدف، کاربردی و از نظر ماهیت و روش، توصیفی- همبستگی می باشد. برای گردآوری داده ها ازپرسش نامه استفاده شده است. جامعه آماری تحقیق شهروندان بالای ۱۸ سال شهر تهران بوده که از بین آنها نمونه ای آماری به تعداد ۴۰۰ نفر بر اساس نمونه گیری خوشه ای تعیین شده است. نتیج ه گیر ی و پیشنهاد: نتایج تجزیه و تحلیل یافته های تحقیق نشان داد که بین سه عوامل نگرشی و اعتماد عمومی، رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. در پایان بر اساس نتایج به دست آمده، پیشنهادهایی برای افزایش اعتماد عمومی به پلیس ارائه شده است.

Keywords:

اعتماد , اعتماد عمومی , عوامل نگرشی , اعتماد عمومی به پلیس , وجهه و اعتبار پلیس , کارآمدی پلیس