اکبر هدایتی
الهام عباسی

زمینه و هدف: یکی از شاخصه های مهم حیات اجتماعی سالم در هر جامعه ای وجود میزان قابل قبولی از امنیت در آن برای کلیه شهروندان است که در پرتو آن می توانند به فعالیت های سیاسی، اجتماعی و فرهنگی روزمره شان بپردازند. هدف پژوهش ارتقاء امنیت اجتماعی از طریق شناسائی و مدیریت علمی کانون های جرم خیز که در آن متغییرهای «مکان و زمان های مسئله دار» در ارتباط با محل استقرار نیرو های انتظامی در شهر قزوین مورد بررسی قرار دارند بوده است. مواد و روش ها: روش بررسی تلفیقی از روش های تحلیلی و تطبیقی است. برای تحلیل های آماری و گرافیکی به صورت ترکیبی از نرم افزارهای سامانه اطلاعات جغرافیایی (GIS)، نرم افزار جانبی Crime Analysis در محیط Arcview، «Case» در محیط ArcGIS و از نرم افزار Office/Excel استفاده شده است. روش اجرای این پژوهش اعمال یک دیدگاه مدیریتی نو بر اساس تقسیم محدوده عملکردی نیروی انتظامی هر یک از کلانتری ها به ایستگاه و پست می باشد. یافته ها: یافته ها نشان داد که توزیع فضایی مهم ترین کانون های جرم خیز انواع جرایم سرقت در شهر قزوین بر اساس تقسیمات اعمال شده در هر یک از محدوده های عملکردی انتظامی در کلانتری۱۱ مدرس ایستگاه ۳ پست۲، کلانتری ۱۳ باهنر بلوک ۱، کلانتری ۱۷ غیاث آباد ایستگاه۱ دهخدا پست ۳ و کلانتری ۱۲بازار ایستگاه ۲ پست ۲ می باشد. نتایج: ارائه لوحه های گشت تخصصی به تفکیک انواع جرایم سرقت که به طور فراگیری موجب آمایش بهینه نیروها با توجه به ضریب خطرپذیری محدوده ها، صرفه جویی در منابع (انسانی و غیرانسانی) به واسطه گشت های به موقع در مکان ها و زمان های بحرانی انواع جرایم سرقت، افزایش حس مسئولیت، افزایش راندمان و کارائی ماموریت های پلیس، افزایش حس مفیدبودن نیروها به واسطه استفاده بهینه از توانمندی نیروها... را در برداشت.

تجزیه و تحلیل جغرافیایی جرم, سرقت, سامانه اطلاعات جغرافیایی, کانون های جرم خیز, نقشه های بزهکاری, قزوین, فرماندهی انتظامی شهر قزوین