نقش اطلاعات ناجا در پیش بینی بحران ۱۳۷۹ خرم آباد

درجوامع فعلی و جوامع در پیش روی، بحث بحران ها یکی از مشکلات اساسی و چالش برانگیز دولت هاست. یکی از مهم ترین بحران های اجتماعی- امنیتی دو دهه اخیر، بحران دانشجویی ۱۳۷۹ خرم آباد است. درخلال این نوع بحران ها وظایف دستگاه های امنیتی و پلیسی کشور بس دشوار، سنگین و طاقت فرسا است. هدف ازتحقیق حاضر شناسائی مشکلات سیستم اطلاعاتی ناجا و یافتن ساز وکار اطلاعاتی موثر برای بالابردن قدرت پیش بینی این واحدها بوده است. به این منظور، اسناد و مدارک مربوط به بحران شهریور ۷۹ خرم آباد از مبادی مختلف جمع آوری شده و باچندتن از کارشناسان اطلاعاتی و اجرائی حاضر در بحران مذکور مصاحبه گردید. روش پژوهشی توصیفی است. جمع آوری داده ها از طریق مصاحبه ۱۰ تن از صاحب نظران اطلاعاتی حاضر در بحران بوده است. بر اساس نتایج حاصل از مطالعه حاضر می توان ابراز داشت که اطلاعات نیروی انتظامی استان در بخش پیش بینی بحران شهریور ۷۹ خرم آباد کارکرد مناسبی نداشته است. همچنین نتایج نشان دادند که برآورد اطلاعاتی ازلحاظ زمانی و محتوایی منطبق براصول انتشار برآوردها نبوده است: ۱. معاونت اطلاعات استان بدلیل مخدوش بودن سیستم فرماندهی نتوانسته درآماده سازی ناحیه انتظامی استان در مقابله بابحران نقش آفرینی نماید. ۲. سیستم اطلاعاتی ناجا تاثیری در تصمیم گیری «شتا» نداشته است. ۳. عدم تعامل با جامعه اطلاعاتی به گونه ای بوده که منجر به صدور برآوردی کارا و موثر از سوی معاونت اطلاعات نیروی انتظامی در جهت تاثیرگذاری برتصمیم اعضای شتا نشده است.

Keywords:

بحران شهریور ۱۳۷۹ , خرم آباد , فرماندهی انتظامی استان لرستان , نهضت های دانشجویی , تصمیم گیری اطلاعات محور , پیش بینی بحران , اداره امورپلیسی دانش محور