محمدحسین حسنی - دانشجویان کارشناسی ارشد بیوتکنولوژی و اصلاح نباتات ، دانشگاه آزاد ،ع
مرجان بهزادی راد - دانشجوی کارشناسی ارشداصلاح نباتات
ترانه دستمالچی - دانشجوی کارشناسی ارشد

در دهه گذشته تقاضا برای مولکولهای درمانی نوترکیب به منظور کاربردهای دارویی افزایش یافته است، از این رو بیوتکنولوژیست ها در تلاشند فاکتورهای زیستی مناسبی را جهت تولید مقرون به صرفه مولکولهای درمانی، تولید نمایند. زیست داروها، سیستم های تولیدی جالبی برای تهیه اقتصادی داروهای مختلف می باشند که عمدتا در سلول های پستانداران یا باکتری تولید می شوند.انتخاب میزبان تولید برای پروتئین های درمانی نوترکیب اغلب به مراحل تغییرات پس از ترجمه بستگی دارد. از این گذشته ضمن کشت سلول حیوانی و میکروبی، پیشرفت های اخیر برای تولید پروتئین های نوترکیب با استفاده از گیاهان همراه بوده و منبع بزرگی از مولکولهای فعال زیستی گوناگون را ارائه کرده است. سلولهای گیاهی، بیوراکتورهای ایدهآلی برای تولید و استفاده خوراکی واکسنها و زیست داروها هستند که نیاز به تخمیر، خالص سازی، ذخیره سازی سرمایی، حمل و نقل و انتقال پرهزینه با شرایط استریل را ندارند. گیاهان جهت تولید پروتئین های درمانی مناسبند و مزیت عمده سیستمهای گیاهی نسبت به دیگر سیستم های تولید واکسن، هزینه کمتر تولید آنها می باشد. از آنجائیکه دانه های روغنی شامل اندامک های طبیعی ذخیره ای با ظرفیت بالا برای نگهداری پروتئین هستند و همچنین محیطی با خاصیت هیدرولیتیکی کمی را برای انباشت ماندگار پروتئین فراهم می کنند، می توان آنتی ژنها یا داروهای ساخته شده در این بیوراکتورها را خالص سازی نمود و یا بافت مورد نظر را به شکلی تغییر داد که برای استفاده خوراکی و درمانی نیز مفید باشد. تاکنون در مورد نگهداری و تعیین پایداری پروتئینهای درمانی پس از تولید و برداشت، مطالعات کمی انجام شده است که لازم است تمامی موارد فوق با بررسیهای دقیق و مطمئن بررسی شود. این موفقیت نهایی برای سیستم های گیاهی جهت تولید واکسن های جانبی و پروتئین های درمانی، احتمالاً به اهداف تجاری مهمی که توسط آزمایشات کلینیکی در چند سال آینده مشخص می شود، بستگی خواهد داشت

بیوراکتورهای گیاهی، زیست داروها، دانه های روغنی، اولئوزین ها