کورش حکیم پور

امروزه کاربرد ابزارهای اقتصادی جهت کنترل آلودگی آب در بسیاری از کشورها رو به گسترش است. لیکن این ابزارها هنوز نتوانسته اند به تنهایی موثر واقع گردند. تاکنون اکثر دولتها در وهله نخست به اقدامات قانونی جهت کنترل آلودگی منابع آب چشم دوخته اند، لیکن تنوع منابع مالی و کاربرد ابزارهای اقتصادی مختلف در راستای پایدارسازی منابع مالی کنترل آلودگی آب ممکن است چندین مزیت را دارا باشد از جمله در نظر گرفتن جوایزی به منظور تشویق رفتارهای مناسب زیست محیطی، افزایش میزان عوارض و جرایم به منظور کمک مالی به فعالیتهای کنترل آلودگی آب و حصول اطمینان از این موضوع که می توان به اهداف کیفی آب با کمترین هزینه دست یافت.بررسی به عمل آمده موید آن است که اگر چه استفاده از ابزارهای اقتصادی جهت کنترل آلودگیهای محیط زیست عملا از اوایل برنامه سوم توسعه کشور و در قالب آیین نامه وصول جرایم آلودگی آب آغاز گردید لیکن ابعاد آلودگی در کشور بسیار گسترده بوده و علنا گسترش روزافزون آلودگیها بویژه در منابع آب همواره سریعتر از کنترل آن بوده و منابع مالی موجود تکافوی بهبود وضعیت محیط زیست کشور را نداشته و عملیاتی نمودن آن مستلزم برنامه ریزی، مدیریت یکپارچه و منابع جدیدتر مالی است. مقاله حاضر سعی نموده براساس پژوهشی که به مدت بیش از سه سال در زمینه تدوین استراتژیهای پیشگیری و کنترل آلودگی منابع آب کشور توسط نگارنده صورت گرفته جدیدترین و کاربردی ترین ابزارهای اقتصادی پیشگیری و کنترل آلودگی زیست محیطی بویژه در زمینه آب را معرفی و پیشنهاد نماید.

ابزارهای اقتصادی, کنترل آلودگیهای زیست محیطی, منابع آب, عوارض ایجاد آلودگی, مالیات سبز, آلودگیهای قابل معامله