جواد مرزبان راد - دانشیار، دانشکده مهندسی مکانیک، دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران، ایران
سمیه جمالی شخلوی - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکده مهندسی مکانیک، دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران، ایران

در این پژوهش مدل­های بیومکانیکی بدن انسان در وضعیت نشسته بررسی شده اند. این مدل­ها ازلحاظ تعداد درجات آزادی، میزان پیچیدگی و راستاهای تحلیل ارتعاشات که شامل جهت­های عمودی، افقی و جانبی می­باشند، متفاوت هستند. همچنین، مدل­های ریاضی شامل اجزاءمحدود، پارامترمتمرکز، چندجسمه و ماتریسی که در تحقیقات عمده­ای ارائه گردیده­اند، مرورشده­اند. مدل­ها ازنظر انطباق با داده­های آزمایشگاهی مقایسه شده­اند و مدل برتر مشخص گردیده است. به­علاوه، تاریخچه­­ای از کارهای آزمایشگاهی که به­منظور معتبر سازی این نوع مدل­ها، حائز اهمیت می­باشند، از سال ۲۰۰۰ تا سال ۲۰۱۵ به­طور خلاصه جمع بندی و ارائه شده­است. درنهایت نیز یک مدل بیومکانیکی ۶ درجه آزادی از بدن انسان در وضعیت نشسته، بدون تکیه­گاه، پیشنهاد داده شده، که به­منظور بررسی ارتعاشات سرنشین خودرو در راستای قائم مورداستفاده قرارگرفته است. پارامترهای مدل به­وسیله­ الگوریتم ژنتیک با به حداقل رسیدن خطا محاسبه شده اند. برای معتبر سازی مدل از نتایج آزمایشگاهی که در سال ۱۹۹۸ توسط بویلو و همکاران گزارش شده بود، استفاده گردیده است. نتایج نشان­داده که مدل پیشنهادی درمقایسه با مدل­های قبلی انطباق بهتری با نتایج آزمایشگاهی داشته است.

ارتعاشات, سرنشین, مدل بیومکانیکی, الگوریتم ژنتیک