عادله دیوسالار - دانشکده علوم زیستی، دانشگاه خوارزمی، تهران صندوق پستی ۳۱۹۷۹-۳۷۵۵۱
زهره زارع - دانشکده علوم زیستی، دانشگاه خوارزمی، تهران صندوق پستی ۳۱۹۷۹-۳۷۵۵۱

 این تحقیق به بررسی سمیت نانوامولسیون طراحی شده با فرمولاسیون جدید روی بافت کبد موش سوری پرداخته شده است. به همین منظور تعداد ۶۰ موش سوری نر با وزن ۳۰ تا ۴۰ گرم انتخاب شد. به نمونه های مورد آزمایش، ۵۰۰ ماکرولیتر از نانوامولسیون به صورت تزریق درون صفاقی افزوده و بعد از فاصله زمانی ۱، ۵ و ۱۰ روز، مطالعات بررسی سمیت از طریق تکنیک های هیستوتکنیک و سنجش آنزیم های کبدیALT وAST و آلکالین فسفاتاز انجام گرفت. نتایج مطالعات هیستوتکنیک روی بافت کبد هیچ تغییر معنی داری در تعداد سلول-های کوپفر و هپاتوسیت و همچنین قطر پورت ها نشان نداد اما تغییراتی در نظم و انسجام سلول های کبدی نمونه های تیمار نسبت به کنترل مشاهده شد که می توان آن را یکی از اثرات جانبی نانوامولسیون به حساب آورد. هم چنین نتایج سنجش های آنزیمهای کبدی، هیچ گونه اختلاف معنی داری را بین گروه های کنترل و مورد آزمایش نشان نداد به این مفهوم که در تمام مقایسه ها P value به نحو قابل توجهی بالاتر از ۰/۰۵ بود. با توجه به داده های به دست آمده می توان نتیجه گرفت که نانوامولسیون طراحی شده در دوز ۵۰۰ ماکرولیتر در موش های سوری نر اثرات جانبی کمی د ارد و می تواند به عنوان حامل داروهای مختلف از جمله داروهای شیمی درمانی به کار برده شود.  

نانوامولسیون, آنزیم های کبدی, ضایعات پاتولوژیک, هیستوتکنیک