اگرت ساحلی (Egretta gularis) به عنوان شاخص زیستی آلودگی جیوه در تالاب بین المللی حرا – خلیج فارس

 جیوه و ترکیبات آلی آن سمی ترین ماده برای اکوسیستم های آبی هستند. در این مطالعه به منظور امکان سنجی استفاده از پرهای اگرت ساحلی به عنوان شاخص زیستی آلودگی جیوه در تالاب بین المللی حرا، تجمع جیوه کل در بافت های پر بدن و شاه پر این گونه بررسی شد. علاوه بر این تاثیر پارامترهای ریخت شناسی و جنسیت نیز مورد ارزیابی قرار گرفت. اندازه گیری جیوه کل با استفاده از دستگاه AMA ۲۵۴ و مطابق با روش ۷۴۷۳ EPA انجام گرفت. نتایج نشان داد غلظت های جیوه در پرهای بدن و شاه پر به ترتیب ۰/۵۹±۱/۴۵ و ۰/۶۲±۱/۲۵ میلی گرم برکیلوگرم وزن خشک بود. هم چنین بین غلظت های جیوه کل در پرهای بدن و شاه پرها اختلاف معنی داری وجود نداشت (۰/۰۵جیوه کل در پرندگان ندارند. هم چنین سطوح جیوه در بافت های پر این گونه زیر سطح آستانه اثرگذاری ۵-۱۵ کیلوگرم بر میلی گرم بود و متعاقب آن آلودگی جیوه در حال حاضر در تالاب بین المللی حرا خطرناک محسوب نمی شود. در نهایت پیشنهاد می شود که اگرت ساحلی می تواند گونه مناسبی برای پایش آلودگی جیوه در این منطقه باشد.  

Keywords:

جیوه , پر , شاخص زیستی , تالاب بین المللی حرا