بررسی تغییرات شاخص های تنوع زیستی پرندگان در پارک ها و فضاهای سبز شهر اهواز

پرندگان به عنوان یکی از عناصر تشکیل دهنده پارک های شهری دارای اهمیت می باشند. به همین دلیل پرندگان ۹ پارک شهر اهواز در دو فصل زمستان ۱۳۸۸ و بهار ۱۳۸۹ شناسایی شدند. در این پارک ها، ۹۲ گونه متعلق به ۳۱ خانواده و ۹ راسته از پرندگان حضور داشتند. بیش ترین تنوع گونه ای شانون وینر (۳/۷۸) در فصل زمستان در پارک دولت بود که می تواند نشان دهنده شرایط متعادل در محیط باشد. بیش ترین غنای گونه ای مارگالف (۶/۰۷) نیز در زمستان در پارک دولت مشاهده شد. بیش ترین یکنواختی گونه ای هیل (۰/۸۴) در فصل زمستان در پارک شهروند بود که نشان دهنده پخش یکنواخت گونه ها در این پارک می باشد و کم ترین میزان یکنواختی گونه ای هیل (۰/۴۵) در فصل بهار در پارک دولت مشاهده شد. نتایج آنالیز واریانس دوطرفه نشان داد که بین فصول زمستان و بهار از نظر شاخص غنای گونه ای منهینیک و شاخص یکنواختی گونه ای هیل و سمیپسون تفاوت معنی دار وجود داشت. ۹ پارک نیز براساس آزمون دانکن به احتمال ۹۵ درصد از نظر شاخص های یکنواختی گونه ای تفاوت معنی دار داشتند که این امر نشان دهنده شرایط غیریکسان در بین مناطق مورد مطالعه و تفاوت در نظام های مدیریتی این پارک ها می باشد.

Keywords:

شاخص های تنوع زیستی , پرندگان , پارکها , اهواز