رژیم غذایی ماهی سنگسر معمولی (Pomadasys kaakan) در آب های استان هرمزگان

مطالعه رژیم غذایی ماهی سنگسر معمولی Pomadasys kaakan در آب های استان هرمزگان با بررسی ۲۲۷ نمونه به صورت فصلی (دو بار در هر فصل) از آبان ۱۳۸۴ لغایت شهریور ۱۳۸۵ صورت پذیرفت. در این راستا فاکتورهای مختلف مربوط به تغذیه مانند تعیین شاخص های ارجحیت غذایی، خالی و پر بودن معده و طول نسبی روده بررسی گردید. شاخص خالی بودن معده (CV) در کل نمونه های بررسی شده ۶۳/۴ درصد به دست آمد و مشخص شد که این ماهی، گونه ای نسبتا کم خور است. هم چنین با بررسی این شاخص به تفکیک فصل مشخص گردید که این گونه در زمستان و تابستان تغذیه متوسطی دارد و در فصول بهار و پاییز نسبتا کم خور است. شاخص طول نسبی روده (RLG) برای این گونه ۰/۷ محاسبه گردید که نشان می دهد، ماهی سنگسر معمولی جز ماهیان گوشت خوار است. انواع غذای مصرفی این گونه شامل: خرچنگ، عقربک، ماهی، ستاره دریایی، دوکفه ای، شکم پایان، میگو، Lingula، هشت پا، گیاه آبزی، ماهی مرکب، کرم های پرتار و غیره می باشد. شاخص ارجحیت غذایی (FP) برای سخت پوستان ۷/۷۷، ماهیان ۱/۳۲، نرمتنان ۶/۲۸ و خارتنان ۸/۱۸ بدست آمد. بیشترین فراوانی وقوع شکار در هر گروه غذایی متعلق به خرچنگ با ترجیح غذایی ۵۰/۹ درصد از گروه سخت پوستان، ستاره دریایی (۱۸/۸ درصد)، دوکفه ای ها (۱۷/۰ درصد) در گروه نرم تنان، در گروه خارتنان و بز ماهی (۱/۸ درصد) در گروه ماهیان بود. در میان سخت پوستان، خرچنگ با داشتن FP بالاتر از ۵۰ به عنوان غذای اصلی آبزی و عقربک با FP در حدود ۲۵ به عنوان غذای فرعی این گونه شناخته شدند. بیش ترین شاخص ارجحیت غذایی در هر فصل متعلق به خرچنگ وستاره دریایی در فصل های بهار و پاییز، عقربک در فصل تابستان و خرچنگ و ماهیان استخوانی در فصل زمستان بود.  

Keywords:

سنگسر معمولی , Pomadasys kaakan , تغذیه , آب های استان هرمزگان , خلیج فارس