بررسی اثرات زمان کوددهی ازت بر عملکرد و اجزای عملکرد ارقام هیبرید آفتابگردان در منطقه ساوه

به منظور ارزیابی اثرات زمان کوددهی ازت بر مراحل رشد و نمو دو رقم هیبرید آفتابگردان به نامهای مهر و آذرگل و تأثیر آن بر روی عملکرد دانه و روغن در منطقه ساوه، آزمایش در مزرعه تحقیقاتی و آموزشی دانشگاه آزاداسلامی ساوه در خرداد ماه سال 1386 اجرا شد. این آزمایش به صورت طرح کرتهای یکبار خرد شده در تاریخ 15 خردادماه کشت شد که در این طرح زمان کوددهی ازته به عنوان فاکتور اصلیA) و ارقام مهر و آذرگل به عنوان فاکتور فرعیB) در قالب بلوکهای کامل تصادفی و در 4 تکرار اجرا شد. 3 مرحله کودپاشی نیتروژنه عبارت بودند از: کوددهی اوّل در مرحله ساقهدهی( 8تا 10 برگی)، کوددهی دوّم در مرحله ستارهزنی (فندقهدهی) و مرحله سوّم کوددهی نیتروژنه در مرحله گلدهی انجام گرفت. نتایج نشان داد در بین تیمارهای زمان کود دهی اختلاف معنی داری در سطح 5% وجود داشت و بیشترین عملکرد مربوط به تیمار کوددهی در زمان ساقه دهی و کمترین مقدار عملکردمربوط به تیمار کوددهی در زمان گلدهی می باشد. با توجه به نتایج آزمایش مشخص شد که استفاده از کود در مرحله ساقه دهی و پس از آن ستاره زنی بهترین زمان کوددهی می باشد و با دادن کود ازته در زمان ساقه دهی، کودداده شده در هنگام تشکیل آغازیهای گلچه ها (پریموردیای گلچه ها) دراختیار گیاه قرار گرفته و حداکثر گلچه ها تشکیل می گردد. که این موضوع از تعداد دانه در طبق و همچنین تعداد دانه پر در طبق بیشتر در مرحله ساقه دهی منتج می شود. در ضمن کوددهی در زمان ساقه دهی احتمالا منجر به در درسترس قرار گرفتن به موقع منابع غذایی و در نتیجه رشد رویش مناسب می گردد. کود دهی در مرحله ساقه دهی منجر به افزایش عملکرد، وزن هزاردانه، تعداددانه در طبق، تعداد دانه پر در طبق، قطر طبق درصد روغن وعملکرد روغن شد، که صفات نامبرده شده در شرایط استفاده از کود ازته درزمان گلدهی کمترین میزان خود را دارا بودند. به طور کلی میتوان گفت درشرایط آب و هوایی ساوه مرحله ساقه دهی گیاه آفتابگردان بهترین زمان مناسب جهت کود دهی می باشد