فرناز بهزادی منش - دانشجوی کارشناسی آموزش مشاوره و راهنمایی، دانشگاه فرهنگیان
سیدبرزو جمالیان زاده - دکتری زبان و ادبیات فارسی دانشگاه شیراز .گرایش غنایی.مدرس دانشگاه فرهنگیان

تشویق و تنبیه همیشه یکی از راه های تحریک و ترغیب افراد به انجام کاری بوده است و در آموزه های دینی ما نیز بر این مهم تاکید بسیاری شده است. یکی از جاهایی که نوع اعمال تشویق و تنبیه اهمیت خاصی پیدا می کند در بین دانش آموزان می باشد. چراکه با توجه به شرایط خاص سن آنها و قرار گرفتن بین همسالان تنبیه نابجای آنها گاها دچار سرخوردگی و تشویق بیش از حدشان نیز سبب ایجاد غرور کاذب می شود. پس یا این وجود بکارگیری آنها در مکان و زمان درست و با ا ستفاده از روش های بجا و منطقی خیلی موثر می با شد و ازآنجایی که اکثر معلمان ما با این موضوع بیگانه هستند و طبق روش های سنتی خود روش های نادرستی را بکار می بندند، تحقیق و پژوهش در این زمینه ضروری بنظر می ر سد. حال آنکه به سبب اهمیت ویژه ای که این امر دارد بر آن شدیم تاثیر این دو را بر عملکرد تحصیلی و یادگیری دانش آموزان مورد بررسی قرار دهیم. روش تحقیق این مقاله از نوع کتابخانه ای می باشد. در نهایت پس از بررسی های فراوان و انجام تحقیقات دریافتیم که روشهایی از جمله کمتوجهی، جایگزین تنبیهات فیزیکی شود چراکه تنبیه بدنی آثار زیانباری بر فرد دارد، ضمن اینکه آثار این تشویقها و تنبیهات متوجه یادگیری نیز میشوند و میتوانند مسیر یادگیری را دگرگون کنند.

تشویق، تنبیه، عملکرد تحصیلی.