علیرضا گندمی - کارشناسی ارشد مدیریت بازرگانی، آمورشگاه عالی کوشیار
سامان فرج پور - کارشناسی ارشد مدیریت بازرگانی- بیمه، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد رشت
نگار باستانی - کارشناسی ارشد مدیریت دولتی- گرایش منابع انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد رشت

در بیشتر مطالعات انجام شده کیفیت حسابرسی به عنوان احتمال کشف و گزارش تخطی سیستم حسابداری صاحبکار توسط حسابرس تعریف گردیده است. این تعریف در حالی در بسیاری از تحقیقات مورد استفاده قرار گرفته است که تصویری صفر و یک از فرآیند حسابرسی ارائه می دهد و نقش حسابرسان راتنهابه کشف موارد تخطی از قوانین و استانداردهامحدود می کند. نقش و ماهیت حسابرسی در ارتباط باعدم قطعیت و تردیدهای حاکم بر کیفیت اطلاعات حسابداری گزارش شده مطرح می شود. حسابرس در خط مقدم رسیدگی، گواهی دهی و نهایتااعتباربخشی به ادعاهای مدیریت مندرج درصورتهای مالی است. کلی بودن مفهوم کیفیت مانع از این می شودکه همگان تصور واحدی نسبت به آن داشته باشند و تعریفی ازکیفیت که همگان آن رابپذیرند، قابل ارائه باشد. کیفیت حسابرسی دراغلب پژوهش های تجربی انجام شده پیرامون کیفیت حسابرسی به نوعی دررابطه باریسک حسابرسی تعریف شده است. ریسک حسابرسی آن ریسکی است که حسابرس درباره صورتهای مالی حاوی تحریف های بااهمیت، نظر نامعتبر ارائه کند. اجزای کیفیت حسابرسی،یعنی حسن شهرت حسابرس و توانایی آگاهی دهندگی حسابرس، دو پیامد کیفیت حسابرسی، یعنی اطلاعات معتبر و اطلاعات باکیفیت راتحت تاثیر قرار می دهند. حسن شهرت حسابرس بر دیدگاه استفاده کنندگان ازمراقبت حرفه ای حسابرس استواراست،که این مطلب هم عموما غیرقابل مشاهده است. هدف از انجام این تحقیق مرور اجمالی اهمیت کیفیت حسابرسی و عوامل مربوط به آن جهت و شرح آن ها می باشد.

کیفیت حسابرسی، تقاضای کیفیت حسابرسی، عرضه کیفیت حسابرسی