بررسی ترکیب پذیری عمومی حاصل از تلاقی لاینهای آفتابگردان به روش لاین در تستر

به منظور بررسی خصوصیات مهم زراعی تعداد 48 ترکیب به دست آمده بهمراه والدین و شاهدین مجموعا 64 تیمار در سال زراعی 88 در قالب طرح لاتیس ساده در ایستگاه تحقیقات زراعی دشت ناز ساری با فاصله خطوط کاشت 60 سانتی متر و فواصل بوته روی خط 20 سانتی متر مورد ارزیابی قرارگرفتند. درطول دوره رویش و پس از برداشت از صفات مورد بررسی یادداشت برداری بعمل آمده است اثر ژنوتیپ برای تمام صفات مورد بررسی معنی دار بود که حاکی از وجود تنوع ژنتیکی کافی در تیمارهای مورد مطالعه می باشد بنابراین انجام تجزیه لاین× تستر امکان پذیر بود تجزیه اثر تلاقیها به اجزای خود نشان داد که اثر متقابل لاین × تستر برتمام صفات مورد بررسی کاملا معنی دار بود نتایج اجزای واریانس ژنتیکی حاکی از آن است کهدرتمام صفات برآورد مقدار واریانس غالبیت بیش از مقدار واریانس افزایشی است. بنابراین برای اصلاح صفات استفاده از هیبریداسیون قابل توصیه می باشد مقایسه مقادیر ترکیب پذیری عمومی و خصوصی این صفات نیز موید این وضعیت می باشد سهم اثر متقابل لاین×تستر از واریانس کل تلاقیها برای کلیه صفات مورد بررسی بیش از سهم لاین ها و تسترها بود از نظر ارتفاع عملکرد دانه و عملکرد روغن و وزنهزار دانه تسترها بیشترین سهم از واریانس کل دو رگها را داشتند سهم لاینها از واریانس کل تلاقیها در سه صفت طول دوره رویش، عملکرد دانه و عملکرد روغن بیش از سایر صفات بود برآورد ترکیب پیذری عمومی لاینها و تسترها نشان داد تسترها ی RF81-131.1' RF81-150.1 و لاین AF80-438.1.2.2 بدلیل GCA منفی و معنی دار در سطح 1% می تواند بعنوان کاهنده ارتفاع بوته و از نظر طول دوره رویش به منظور زودرس کردن تلاقیهای حاصل مدنظر قرارگیرند.

Keywords:

آفتابگردان , طرح لاتیس , هیبرید , مقایسه عملکرد