مقایسه عمر سلول های سرطانی در عروق لنفی و عروق خونی

سلولهای سرطانی بواسطه ی متاستاز بیشترین مرگ و میر را ناشی میشوند که این متاستاز به صورت انتقال فیزیکی سلولهای سرطانی به اندامهای دور برای تبدیل شدن به یک ضایعه متاستاتیک در مکان دور است. سلولهای سرطانی با تخریب ماتریکس خارج سلولی و بافت های اطراف به سمت عروق خونی و عروق لنفاوی مهاجرت میکنند. هدف از این مطالعه بررسی عمر سلولهای سرطانی در عروق خونی و لنفاوی میباشد.طبق تحقیقات انجام شده اگر سلولهای سرطانی از محل اولیه رشد تومور از طریق جریان خون خارج شوند، استرس اکسیداتیوی که با آن روبه رو میشوند باعث القای نوعی مرگ سلولی به نام فروپتوز میشود. آهن موجود در خون علت القای مرگ در سلولهای سرطانی به وسیله ی فروپتوز میتواند باشد. سلولهای سرطانی که در خون هستند برای فرار از فروپتوز سعی میکنند وارد عروق لنفاوی شوند. اما چرا عروق لنفی؟لیپید اصلی موجود در لنف تری گلیسریدها هستند که بسیاری از آنها اولئات (یک اسید چرب اشباع نشده به نام اسید اولئیک) میباشد. از طرفی مقدار اسید اولئیک در عروق لنفاوی بیشتر از عروق خونی میباشد که موجب پایداری بیشتر سلولهای سرطانی میگردد. همچنین در لنف استرس اکسیداتیو کمتری بر سلولهای سرطانی وارد میشود پس قدرت متاستازی بیشتری را برای بقا خود پیدا میکنند. طبق مطالعه ای که صورت گرفته تاکید میشود که عروق لنفی تنها به عنوان یک سیستم لوله کشی صرف نیست و نقش بسزایی در تغییر که برای سلول سرطان پایداری تلقی میشود را دارند. گرچه هنوز کاملا مشخص نیست به چه علت سلولهای سرطانی تومور اولیه را رها میکنند و به اعضای دیگری از بدن مهاجرت میکنند ولی طبق این مطالعه سلولهای سرطانی در خون میمیرند. امید است با افزایش دوز آهن در خون و یا بلوکه کردن مسیر ورود سلولهای سرطانی به خون از متاستاز سلولهای سرطانی جلوگیری کرد.