درمان ناباروری به کمک سلول های بنیادی اسپرم ساز

رشد سلول های رده زاینده فرایندی است که از دوره جنینی شروع می شود و در بلوغ تکمیل می شود. سلول های بنیادی اسپرم ساز، اسپرماتوژنزرا در طول عمر باروری پستانداران حفظ می کنند. در واقع آنها سلولهای تمایز نیافته ای هستند که توسط توانایی آنها در خود تجدید شوندگی و تمایز به اسپرم بالغ مشخص می شوند. خود تجدید شوندگی و تمایز به نوبه خود توسط ترکیبی از بیان ذاتی ژن و همچنین سیگنالهای ژنی خارجی از محیط بافت ، کاملا تحت تنظیم قرارمیگیرند. بیضه انسان یا با دلایل درمانی و یا با دلیل عوامل سمی از محیط مستعد آسیب است. برای حفظ باروری ، بیمارانی که تحت رادیوتراپی و یا شیمی درمانی قرار می گیرند ، امکان نگهداری آنها را دارند و پس از آن انتقال سلولهای بنیادی اسپرم ساز را انجام می دهند. به دلیل سختیهای جداسازی و تعداد کم سلولهای بنیادی اسپرم ساز در بافت بیضه و همچنین نیاز به تعداد کافی سلول برای کاربردهای مختلف، در نتیجه جداسازی وکشت آنها در آزمایشگاه بسیار ضروری میباشد. سلول های بنیادی اسپرم ساز را میتوان تحت عنوان یک منبع سلولی مهم برای دسترسی به سلولهای بنیادی شبه جنینی برای مسائل ترمیم و جایگزینی سلولهای بنیادی به دست آمده از توده سلولی داخلی بلاستوسیست و سلولهای بنیادی القاء شده که هر کدام از اینها با توجه به نتایج حاصل شده به ترتیب از لحاظ اخلاقی و کارایی مشکلات و نقص هایی دارند، در نظر گرفت. از آنجایی که این روش به یک ابزار تحقیقاتی مهم در جوندگان تبدیل شده است ، هنوز یک کاربرد بالینی باید به عنوان آزمایش در نظر گرفته شود و بسیاری از جنبه های این روش باید قبل از استفاده بالینی در مردان بهینه شود. پیش بینی میشود در آینده نزدیک ، طیف وسیعی از روش ها برای حفظ باروری مردان جایگاه پیدا کنند.

Keywords:

Germ Cells , Spermatozoa , Genital Diseases , Male Infertility