بررسی اثر ضد باکتریایی نانو ذرات مس بر روی باکتری استرپتوکوکوس بتاهمولیتیک گروه A در شرایط آزمایشگاهی

سابقه و هدف: استرپتوکوکوس بتا همولیتیک گروه A یکی از شایع ترین و مهمترین باکتریهای عامل گلودرد چرکی در کودکان و بالغین است. در ضمن این باکتری عامل بیماریهای تب روماتیسمی، مخملک، گلومرولونفریت حاد، فاسئیت نکروزان (قانقاریا) است. در سالهای اخیر میزان مقاومت باکتریها به درمان های آنتی بیوتیکی به مرحله نگران کنندهای در حوزه بهداشت عمومی رسیده است. از طرف دیگر افزایش سرعت کشف آنتی بیوتیکهای جدید پاسخگوی بالا بودن سرعت مقاومت باکتریایی نمیباشد. بنابراین یافتن یک روش موثر برای درمان عفونتهای باکتریایی از ضروریات علم پزشکی است، بر همین اساس در این مطالعه تجربی اثر آنتی باکتریال نانوذرات مس بر سوش باکتریایی استرپتوکوکوس بتاهمولیتیک گروه A بررسی شد.مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی، ابتدا با انجام تست آنتی بیوگرام، موثرترین آنتی بیوتیک مشخص شد. سپس رقت های مختلفی از نانوذرات مس و آنتی بیوتیک تهیه شد تا در روش رقت در آگار تاثیر آنها بر روی رشد باکتری ارزیابی گردد. سپس با روش رقت در براث، MIC وMBC برای آنتی بیوتیک، نانوذرات مس و حالت ترکیبی هردو با هم بدست آمد.یافته ها: حداقل غلظت باکتری کشی (MBC) در روش رقت در براث برای نانوذره مس رقت ۱۰۰۰ppm و برای آنتی بیوتیک پنی سیلین رقت ۶۰۰۰ppm و در حالت ترکیبی هم ۵۰۰ppm بود. نانوذرات مس در مقایسه با آنتی بیوتیک پنی سیلین تاثیر بیشتری در مهار رشد باکتری داشت و میزان این تاثیر نسبت به اثر ترکیبی پنی سیلین و نانوذرات مس کمتر می باشد.نتیجه گیری: می توان از نانوذرات مس و یا حالت ترکیب نانوذره مس و آنتی بیوتیک پنی سیلین در درمان عفونت های ناشی از استرپتوکوکوس بتاهمولیتیک گروه A استفاده کرد.

Keywords:

نانو ذرات مس , استرپتوکوکوس بتاهمولیتیک گروه A , پنی سیلین , مقاومت آنتی بیوتیکی , سینرژیسم