اثر مهارکنندگی ترکیب کورکومین بر بیماری کووید-۱۹

Publish Year: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 416

This Paper With 11 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

BSCONF08_182

تاریخ نمایه سازی: 25 آبان 1400

Abstract:

در ۳۰ ژانویه سال ۲۰۲۰ میلادی، سازمان بهداشت جهانی نسبت به شیوع بیماری ویروسی ناشناخته ای به نام کرونا ویروس۲۰۱۹ (کووید-(۱۹ هشدار داد. این بیماری در ابتدا به دلیل ناشناخته بودن، موجب ابتلای بالای افراد و حتی مرگ در میان میانسالان شده بود، به گونه ای که در ۱۱ مارچ ۲۰۲۰این بیماری به صورت پاندمی در آمده بود. پس از گذشت مدت نسبتا کوتاهی، توالی ژنتیکی این ویروس شناخته و آزمایش هایی جهت بررسی اثرگذاری ترکیبات مختلف شیمیایی و گیاهی آغاز شد. در این میان، ترکیبات گیاهی به دلیل جایگاه شان و عوارض جانبی کمتر نسبت به ترکیبات شیمیایی مورد توجه بسیاری قرار گرفتند. از این رو همواره محققان در تلاش بودند تا از ترکیبات موثر گیاهان به عنوان جزئی از ساختار دارو در کنار ترکیبات شیمیایی و یا حتی به عنوان خود دارو استفاده کنند. در میان ترکیبات گیاهی، ترکیب موثر کورکومین که جزء فعال ادویه زردچوبه است و از ساقه زیرزمینی آن به دست می آید، یک پتانسیل مهارکننده در برابر عفونت های مختلف ویروسی از جمله آنفولانزا و عفونت های ریوی از خود نشان داده است. از این رو ترکیب کورکومین یک آنتی اکسیدان بالقوه و یک ترکیب ضدالتهابی قوی است. ترکیب موثر کورکومین به دلیل اثر بر ژنوم ویروس و همینطور واکنش های کاسکاداز می تواند همانندسازی ویروس را تعدیل کند و از طرفی دیگر به دلیل اثر بر روی سیتوکین های التهابی (به خصوص اینترفرون ها، اینترلوکین-۶، اینترلوکین-۷ و پروتئاز های ویروسی که موجب ایجاد طوفان سیتوکین می شوند) نقش ضد التهابی و ضد ویروسی مفیدی را در این بیماری نشان می دهد. با استناد به خصوصیت ضد التهابی قوی این ترکیب با منشاء گیاهی ، می توان پیشنهاد کرد که ترکیب موثر کورکومین به عنوان انتخاب دارویی در برابر این بیماری گزیده شود. در این مقاله مروری سعی شده است مسیرهای پاتوفیزیولوژیکی بیماری کووید-۱۹ و اثرات درمانی و احتمالی ترکیب کورکومین را بر روی این بیماری مورد ارزیابی قرار گیرد.

Authors

پریسا گلبرگ تکلیمی

دانشجوی کارشناسی رشته علوم گیاهی- گروه علوم گیاهی، دانشکده علوم زیستی، دانشگاه الزهرا، تهران، ایران.

سپیده خاکسار

عضو هیات علمی- گروه علوم گیاهی، دانشکده علوم زیستی، دانشگاه الزهرا، تهران، ایران.