اثر تراکم بر روی عملکرد و اجزای عملکرد ارقام مختلف کنجد در شرایط اقلیمی میانه

این مطالعه به منظور بررسی اثرات سه تراکم 300.000 ،400.000 و 200.000 بوته در هکتار و پنج رقم مغان 17 ، نازتک شاخه، یکتا، محلی بهبهان و کرج 1 بر خصوصیات مختلف از جمله عملکرد و اجزای عملکرد در مزرعه تحقیقاتی ایستگاه تحقیقات کشاورزی میانه در سال زراعی 1383 انجام شد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در 3 تکرار اجرا گردید. در این بررسی وزن خشک اندام های مختلف گیاه، خصوصیات مورفولوژیکی بوته نظیر تعداد کپسول، وزن هزار دانه، درصد پروتئین، عملکرد و اجزای عملکرد مورد ارزیابی قرار گرفتند. طبق نتایج حاصله از این آزمایش بین تراکم های مختلف کاشت از نظر زمان وقوع مراحل فنولوژیک رشد و اغلب صفات مورد ارزیابی تفاوت معنیداری وجود داشت . ارقام رقم از نظر اغلب صفات مورد ارزیابی از جمله تعداد کپسول، درصد پروتئین، وزن خشک × مورد کشت و نیز اثر متقابل تراکم بیوماس و عملکرد دانه اختلاف معنی داری از نظر آماری مشاهده گردید. بیشترین میزان عملکرد مربوط به رقم یکتا و کمترین آن مربوط به رقم ناز تک شاخه بود. همچنین با توجه به میانگین عملکرد ارقام مختلف، تاریخ کاشت اول نسبت به تاریخ کاشت دوم و سوم برتری داشت. در نهایت با در نظر گرفتن شرایط انجام این آزمایش، تراکم کاشت 400.000 بوته در هکتار برای ارقام تک شاخه و 300.000 بوته در هکتار برای ارقام چند شاخه در منطقه میانه قابل توصیه است.

Keywords:

وزن هزار دانه , درصد پروتئین , مراحل فنولوژیک , مقدار کپسول