بررسی اثر اقدامات مدیریت بر تاب آوری زنجیره تامین فراورده های اولویت دار (مطالعه موردی: صنعت داروسازی)

طی سالیان اخیر تاثیر متغیرهای محیطی که عموما قابل کنترل نیستند، در صنعت ایران رو به ازدیاد بوده است، وفشار مضاعفی را به زنجیره تامین واحدهای تجاری وارد کرده اند. از طرفی میزان اهمیت صنایع از دید ملی دربرخورد با این محدودیت ها متفاوت است. در این میان، بعضی از صنایع مانند صنعت داروسازی از اهمیت بیشتریبرخوردار هستند چراکه هر گونه خلل در زنجیره تامین آنها ، نفوذ گسترده ای بر طیف وسیع مشتریان آنها داشته وعلاوه بر اثر منفی بر سلامت جسمانی و روانی جامعه ، ناخودگاه بر عوامل اجتماعی نیز تاثیرگذار خواهد بود. لذاهدف از انجام این مطالعه، شناسایی اقدامات موثر مدیریتی بر تاب آوری زنجیره تامین فراورده های دارویی است.پژوهش حاضر از نوع کاربردی و در دو بخش کیفی (مصاحبه) و کمی (پرسشنامه) انجام شد. برای تحلیل نتایج ازآمار توصیفی و استنباطی (تحلیل عاملی اکتشافی و مدل یابی معادلات ساختاری) به کمک نرم افزارهای آماریاستفاده شد. جامعه آماری مطالعه حاضر، خبرگان، صاحبنظران و مدیران صنایع داروسازی می باشند. نتایج حاکیاز آن است که وضعیت تاب آوری زنجیره تامین دارو نامطلوب است و اقدامات مدیریتی چون تامین منابع ارزی،بکاربری ظرفیت تولید داخل و شناسایی داروهای اولویت دار بر میزان دسترسی به دارو بعنوان بخشی از تابآوری زنجیره تامین، موثر هستند.

Keywords:

تاب آوری , زنجبره تامین , صنعت دارو