بررسی اینترنت اشیا IoT به منظور دستیابی مسیریابی خطوط پایدار در شبکه حسگر بیسیم WSN

عبارت اینترنت اشیا، برای نخستین بار در سال ۱۹۹۹ توسط کوین اشتون مورد استفاده قرار گرفت و جهانی را توصیف کرد که درآن هر چیزی، از جمله اشیا بی جان، برای خود هویت دیجیتال داشته باشند و به کامپیوترها اجازه دهند آنها را سازماندهی ومدیریت کنند. اینترنت در حال حاضر همه مردم را به هم متصل می کند ولی با اینترنت اشیاء تمام اشیاء به هم متصل می شوند.بر اساس تعریفی که ” گروه راه حل های کسب و کار اینترنتی سیسکو (IBSG) ” ارائه کرده است؛ “اینترنت اشیاء” به صورتساده، به نقطه ای از زمان اطلاق میشود که در آن نسبت به انسان ها، تعداد اشیاء بیشتری به اینترنت متصل باشند. به این منظورکه اکثر وسایلی که به طور روزمره از آنها استفاده می کنیم (از قبیل خودرو، منازل و تجهیزات درون آن و هرآنچه که به نحوی باآن سر و کار داریم) از بستر اینترنت استفاده کند . شبکه های حسگر بیسیم (WSN)، ارتقاء پروتکل های ارتباطی، هوش توزیعشده برای اشیاء هوشمند، سیستم های فرکانس رادیویی بیسیم و چندین فناوری دیگر و راه حل های ارتباطی در کنار هم، اینترنتامیدبخش نسل بعدی موسوم به اینترنت اشیاء را ممکن ساخته اند. مقاله حاضر به ارائه تکنیک مسیریابی آگاه از ازدحام و تداخل وانرژی کارآمد برای WSN یعنی مسیریابی خطوط پایدار می پردازد. این پروتکل قرار است در شبکه های با ترافیک بالا کار کندچرا که منابع متعددی در پی ارسال بسته های خود به یک مقصد در یک زمان واحد هستند که یک سناریوی معمول در برنامههای اینترنت اشیاء برای نظارت بر مراقبت های بهداشتی از راه دور محسوب می گردد. برای انتخاب گره هاپ بعدی، الگوریتم ازمعیاری بهره می برد که تابعی از سه عامل: نسبت سیگنال به تداخل و نویز لینک، عامل پایداری مسیر از گره هاپ بعدی به مقصد،و سطح ازدحام در گره هاپ بعدی، می باشد. نتایج شبیه سازی نشان می دهد که پروتکل پیشنهادی در زمینه توان عملیاتیشبکه، تاخیر انتها به انتها، نسبت تحویل بسته ها و سطح انرژی باقیمانده گره ها بهتر کار می کند. هم چنین مشاهده می شود کهنرخ افت بسته ها نیز در سناریوهای توپولوژی متراکم، کمتر می باشد.

Keywords:

شبکه حسگر بیسیم (WSN) , پایداری شبکه , مسیریابی آگاه از ازدحام , نسبت سیگنال به نویز , اینترنت اشیاء (IoT)