علی اکبر مغرنس - کارشناس جغرافیا برنامه ریزی شهری دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب

امروز فرسودگی بافت های شهری به عنوان معضلی در رسیدن به هدف توسعه پایدار شهرها شده است. بافت فرسوده یک مسئلهشهری است که عوامل محیطی و انسانی گوناگونی در پدیداری آن نقش داشته اند و بازتاب ها و آثار متفاوتی نیز بر محیط هایفضایی، طبیعی و انسانی بر جای خواهد گذارد. لذا موقعیت کنونی بافت در مجموعه شهری، عوامل پدیداری، مسائل، ظرفیت هاو شرایط خاص پهنه های بافت فرسوده موجب شکل گیری گونه های متفاوت بافت های فرسوده شهری شده اند. بافت فرسوده،بافتی می باشد که در فرآیند زمانی طولانی شکل گرفته و تکوین یافته و امروزه از لحاظ عملکردی دچار چالش هایی بوده وپاسخگوی نیازهای امروز نمی باشد و توجه و برنامه ریزی برای بهبود وضعیت کنونی بافت های فرسوده ضروری است، چرا کهبا گذشت زمان وضعیت این بافت ها هر روز وضعیت نامناسبی به خود می گیرد. هدف پژوهش حاضر ضرورت و راهکارهای برنامهریزی شهری در مدیریت چالش بافت فرسوده با روش توصیفی می باشد. نتیجه پژوهش نشان می دهد مهاجرت به بافت قدیم،آسیب های اجتماعی بالا در مناطق فرسوده و حواشی شهر و سایر عوامل دیگر باعث شده است که سیمای کالبدی منظم و ایدهآلی را در این محلات شاهد نباشیم، لذا دستیابی به این هدف مستلزم وجود مدیریت واحد شهری است؛ در نتیجه مدیریت واحدمیتواند با جمع آوری اطلاعات در مورد بحران های وقوع یافته علاوه بر توصیف هر واقعه در محلات بافت فرسوده را فراهممی سازد تا به تحلیل تطبیقی آنها به موازات شرح رخداد پرداخته و با بالا بردن ارزش علمیتحلیل و پیشگیری از یک بحران دردستیابی تجربیات مربوط به آن بحران موثر باشد. در این بین تراکمفروشی و افزایش سطح شهر، بانک پذیر نبودن طرح هایشهری، مدیریت یکسویه، بافت فرسوده و نداشتن راهبرد توسعه از چالش های مهم کلانشهرهای کشور است.

مدیریت بحران، بافت فرسوده شهری، چالش بافت فرسوده