رقیه اکتفایی - دپارتمان معماری، دانشکده فنی و حرفه ای پسران مرودشت، فارس، ایران.
فاطمه مدحت - کارشناس ارشد معماری، دانشگاه آزاد مرودشت، فارس، ایران
محمدحسن کشاورزی - دپارتمان معماری، دانشکده فنی و حرفه ای پسران مرودشت، فارس، ایران.
محمد زارع - دپارتمان معماری، دانشکده فنی و حرفه ای پسران مرودشت، فارس، ایران.

محلات، از ابعاد بزرگتر روابط اجتماعی و تعاملی میان انسان ها در قالب گروه های زندگی و خانوادگی، در نگاه کالبدی است. کالبد محلات از گذشته های دور و نزدیک مکان تعامل جمعی انسان است که از واحد همسایگی تا هم محله ای گسترش می یابد و کمابیش دارای دغدغه های مشابه و فرهنگ مشابه هستند. بی توجهی به این مفهوم و کاهش تعلقات به بستر زندگی در قالب کالبد محلات، معضلات آنها را بیش از پیش گسترش می دهند. این مسئله باعث شده است تا پژوهشگر به دنبال راهکاری جهت افزایش اهمیت محلات باشد و در این راستا رویکرد بازآفرینی را برگزیده است. اما آنچه می تواند مظروف این مفهوم باشد، همان مرکز محله است و ایجاد محوریت و مرکزیت در محلات با طراحی کالبدی می تواند اوضاع فراموش شده ی آنها را بهبود بخشد. پژوهشگر در این پژوهش، مفاهیم، محله، مرکز محله و بازآفرینی شهری مورد توجه است. و پژوهشگر با بررسی ابعاد متفاوت این مفاهیم با کمک از شیوه پژوهشی تحلیل محتوا و توصیفی، آنها را مورد بررسی قرار داده است و پس از آن نتایج را از مطالعات به صورت توصیفی ارائه داده است. می توان مهمترین نتیجه را از پژوهش زیر اینگونه عنوان کرد که، اهتمام به امر بازآفرینی با کمک کالبد مرکز محله علاوه بر ارتقاء منظر شهری، احساس تعلق را در ساکنین افزایش و روح تازه ای در محلات خمود فعلی، می دمد. می توان گفت که چشم انداز بعدی این راهکار و رویکرد، می تواند اولین گام در جلوگیری از فرسودگی بافت و ترک محله توسط ساکنان باشد.

محله، بازآفرینی، سرزندگی، تعامل