بررسی هندسه در معماری ایرانی- اسلامی

هندسه یکی از بنیان های هنر و معماری سنتی ایران است که در سراسر آثار فاخر به جای مانده از گذشته می توان نمودهای از آن را مشاهده کرد.این مهم در معماری اهمیت بیشتری می یابد زیرا مبنای کار معماری ساختن است و برای ساختن لازم است از یک هندسه و نظم دقیق استفاده شود.نه تنها آثار معماری سنتی ایرانی از دوران باستان تا دوران اسلامی از هندسه بهره برده اند،معماری معاصر ایران نیز خود را پای بند به این اصول معرفی می کند. در این مقاله ویژگی های هندسه مانند: معنای دو گانه هندسه،نظم هندسی پلان و نما،تقارن، حس ایستایی در معماری،تناسبات طلایی ،مدول و پیمون ،کل و جز،اعداد خاص،هندسه پنهان ،پرداخنه شده است در معماری ایرانی و اسلامی بررسی شده است؛ هندسه ای که فراتر از شکل اقلیدسی است که تنها به بررسی اشکال کلاسیک می پردازد. این ویژگی ها در هندسه به صورت تصادفی حاصل نگردیده است .پرسش اصلی این پژوهش به شناخت اصول هندسی معماری ایرانی مربوط می شود به عبارت دیگر سوال اصلی آن است که اصول هندسی به کار رفته در معماری ایرانی کدامند؟ هدف از این پژوهش این است که چرا معماران در گذشته از هندسه در بناهای اسلامی استفاده می کردند؟ و هندسه چه تاثیری بر روی بناهای ایرانی دارد؟

Keywords:

هندسه , معماری ایرانی , معماری اسلامی.