چگونه توانستم رفتارهای بی انضباطی دانش آموزان کلاس چهارم را کاهش دهم؟ (اقدام پژوهی) ۱۱

Publish Year: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 519

This Paper With 17 Page And PDF and WORD Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

NCPP07_011

تاریخ نمایه سازی: 25 آبان 1400

Abstract:

امروزه مدارس با نگرانی فزاینده ای در مورد بروز اختلال های رفتاری از نوع مسائل انضباطی، زورگویی و رفتارهای تخریب گرانه و بی ادبانه از سوی دانش آموزان مواجه اند. هدف اقدام پژوهی حاضر کاهش رفتارهای بی انضباطی در دانش آموزان کلاس چهارم ابتدایی است. در این اقدام پزوهی با طرح این سوال که علل رفتارهای بی انضباطی در دانش آموزان چه مواردی می تواند باشد به بررسی فرضیه ها از طریق روش مشاهده در موقعیت های مختلف، مصاحبه با والدین، پرسشنامه و همچنین استفاده از نظریات و منابع علمی و پژوهشی پرداخته شد. یافته های محیطی از طریق مشاهده، مصاحبه با والدین و اطلاعات به دست آمده از پرسشنامه نشان داد که مهارت اجتماعی پایین و سبک فرزند پروری نامناسب (سهل گیرانه و مستبدانه) علل رفتارهای بی انضباطی در دانش آموزان کلاس چهارم هستند. با توجه به شواهد به دست آمده سه اقدام برای کاهش رفتارهای بی انضباطی تدارک دیده شد؛ ۱) آموزش مهارت اجتماعی به دانش آموزان ۲). آموزش سبک فرزند پرروی مقتدرانه و ۳). آموزش اصول رفتاری برای والدین به روش بارکلی براری کاهش رفتارهای بی انضباطی، بعد از اجرای اقدامات ذکر شده برای مشاهده و بررسی تغییرات بار دیگر به بررسی یافته اهی محیطی از طریق مشاهده مصاحبه با والدین و خود گزارش دهی والدین پرداخته شد. اطلاعات به دست آمده از یافته های محیطی به طور کلی نشان داد که اقدامات مزبور جهت کاهش رفتارهای بی انضباطی تا حد زیادی اثربخش بوده است و نیاز به پیگیری دارد. علاوه بر این نتایج اقدام پژوهی حاضر منجر به استفاده بهینه از زمان آموزشی بدون اتلاف وقت، افزایش کارآمدی در تدریس، افزایش رابطه معلم با والدین و تشریک مساعی برای حل مشکلات دانش آموزان، تغییر نگرش والدین نسبت به سبک فرزند پروری و افزایش مهارت اجتماعی دانش آموزان به عنوان شاخص با اهمیت در سازگاری و کیفیت روابط آنها در مدرسه و اجتماع شد. با توجه به یافته ها، والدین نقش مهمی در شکل گیری شخصیت و رفتار فرزند ایفا می کنند. بنابراین پیشنهاد می شود که نهادهای تربیتی با کمک مساوران و روانشناسان متخصص کارگاه های آموزشی جهت آموزش والدین در زمینه اصول اساسی تربیت کودک و شیوه های مطلوب فرزند پروری و آموزش مهارت اجتماعی در برنامه های خود لحاظ کنند.

Authors

مهنوش عابدینی

استادیار دانشگاه فرهنگیان، تهران، ایران

احد عامری سیاهویی

مدرس دانشگاه آزاد اسلامی، واحد بندرعباس

راضیه منصوری نژاد

مهارت آموز ماده ۲۸، دانشگاه فرهنگیان هرمزگان