نقش خود تنظیمی زناشویی و معنویت در پیش بینی فرسودگی زناشویی زنان شهر بیرجند

زمینه و هدف: فرسودگی زناشویی وضعیت بسیار دردناکی است که ممکن است برای بسیاری از زوج ها اتفاق بیفتد که ضروری است راهکارهایی برای مقابله با آن تدارک دیده شود. از این رو این پژوهش با هدف بررسی نقش خود تنظیمی زناشویی و معنویت در پیش بینی فرسودگی زناشویی زنان شهر بیرجند انجام شد. روش: روش پژوهش توصیفی- همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیه زنان مراجعه کننده به مرکز مشاوره راه نو شهر بیرجند در سال ۱۳۹۹-۱۴۰۰ بودند که ۷۳ نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای به کار گرفته شده، مقیاس فرسودگی زوجی (CBS)، مقیاس خود نظم بخشی رفتاری برای روابط کارآمد (BSRERS) و مقیاس تجارب معنوی روزانه (DSES) بود. برای تحلیل داده ها از آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه و نرم افزار SPSS-۲۲ استفاده شد. یافته ها: نتایج آزمون همبستگی نشان داد که رابطه منفی و معناداری بین فرسودگی زناشویی با خود تنظیمی زناشویی و معنویت وجود دارد. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که خود تنظیمی زناشویی و معنویت با هم ۳۱/۳% از واریانس فرسودگی زناشویی را تبیین می کنند. نتیجه گیری: با توجه به یافته های این پژوهش، می توان آموزش و مداخله در بهبود خود تنظیمی زناشویی و معنویت را به عنوان یک روش موثر در کاهش فرسودگی زناشویی پیشنهاد داد.

Keywords:

فرسودگی زناشویی , خودتنظیمی زناشویی , معنویت