پیش بینی تاب آوری بر اساس ارزش های فعال (توانمندی منش) در زنان مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس

هدف از پژوهش حاضر پیش بینی تاب آوری بر اساس ارزش های فعال (توانمندی منش) در زنان مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس شهرستان بندرعباس در سال ۱۴۰۰ بود. بدین منظور تعداد ۳۰ نفر از زنان مبتلا به این بیماری از طریق نمونه گیری در دسترس انتخاب شدن و پس از موافقت از آنها خواسته شد تا پرسشنامه های تاب آوری کانرودیویدسون و پرسشنامه سنجش توانمندی های فعال سلیگمن و پترسون را تکمیل کنند. پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی می باشد. پس از جمع آوری داده های خام با استفاده از نرم افزار spss۲۶ و روش های آماری توصیفی و روش ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون استاندارد چند گانه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: همبستگی بین تاب آوری و شجاعت (۰.۵۱) مستقیم و معنی دار بود، همچنین رابطه بین عشق و انسانیت با تاب آوری (۰.۴۷)، معنویت و تعالی با تاب آوری (۰.۴۳)، عقلانیت و خرد با تاب آوری (۰.۳۹)، عدالت و تاب آوری (۰.۳۶) و اعتدال و تاب آوری (۰.۳۲) رابطه مستقیم و معنی داری بود. همچنین بین مولفه های ارزشمندی نیز بیشترین ارتباط مستقیم و معنی دار بین عقلانیت و خرد (۰.۸۷) و عشق و انسانیت با معنویت و تعالی (۰.۶۹) بود. نتایج رگرسیون به شیوه استاندارد نشان داد که تاب آوری از طریق مولفه های توانمندی فعال (عقلانیت و خرد، شجاعت، عشق و انسانیت، عدالت، اعتدال، معنویت و تعالی) قابل پیش بینی است. نتیجه گیری: نتایج نشان داد که بین تاب آوری و مولفه های توانمندی منش رابطه وجود دارد و توانمندی منش می تواند پیش بینی کننده تاب آوری در زنان مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس باشد.

Keywords:

تاب آوری , توانمندی منش , ارزش های فعال , مالتیپل اسکلروزیس